Στης Λαρίσης το ποτάμι...

... 'κει θα πέσω να πνιγώ!

Εγώ, βέβαια, δεν το συνιστώ... τουλάχιστον όχι πια! Όχι επειδή η αυτοκτονία είναι αμαρτία, αλλά επειδή, πολύ απλά, ΔΕ θα πνιγείτε! Που να το βρεί ο έρμος ο ποταμός το νερό για να πνιγείτε;;;

Άντε, και βρήκατε λίγο νεράκι... και πάλι το μόνο που θα καταφέρετε είναι να χτυπήσετε και το πιο πιθανό είναι να βγείτε... γκουχ-γκουχ, γκλουπ (ξεροβήχω & ξεροκαταπίνω, καλέ!)... μεταλλαγμένοι! Ναι, αυτό που ακούσατε!

Τόσο σκουπίδι που είναι μαζεμένο στις όχθες αλλά και μέσα στο νερό και τόσα δηλητήρια που ρίχνουν χρόνια τώρα οι αγρότες, τι περιμένετε; Να μην αναφέρω βέβαια και το κλείσιμο του φράγματος για να γίνουν, λέει, έργα στο ποτάμι μέσα στη Λάρισα. Στάσιμο το νεράκι για δύο χρόνια κι απ' το κακό του έχει πρασινίσει και φύτρωσε! Σαν χλοοτάπητας έγινε το καημένο και αποτελεί κίνδυνο για τις γιαγιάδες που το περνάνε για γρασίδι και σα θυμούνται τα παιδικάτα τους, πάνε να ξαπλώσουν πάνω. Στο τσάκ τις προλαβαίνουν τα παιδιά και τα εγγόνια τους: "Μη, γιαγιά, μη! Νερό είναι!"


Που λέτε, δεν του φτάνουν όλα αυτά του καημένου του Πηνειού, που αν ήταν άνθρωπος θα είχε αυτοκτονήσει απ' τον καημό του, αλλά ταυτόχρονα του κόβουν τα δεντράκια για τα "έργα" που προανέφερα - βλέπεις θέλουν να μας κάνουν Παρίσι με καραβάκια να πηγαινοέρχονται στο ποτάμι και να κάνουν βόλτα τους τουρίστες! Α, ρε Δήμαρχε! Ποιο ποτάμι; Αυτό που στερεύει;;; Που σε λίγα χρόνια θα λέμε το νερό νεράκι;;; Δεν ασχολείσαι, λέω εγώ, με τα πολλά και σοβαρά προβλήματα της Λάρισας;

Να μην αναφέρω τις αμμοληψίες που γίνονται σε διάφορα σημεία κατα μήκος του ποταμού και τις αποψιλώσεις για να γίνουν αυτές οι αμμοληψίες. Σε μια εποχή δε, που ο Νομάρχης επίσημα απαγορεύει τις αμμοληψίες αλλά ανεπίσημα... ποιος ξέρει τι γίνεται;;

Διάβασα σχετική ανάρτηση (δες εδώ)στο site/blog των Οικολόγων Πράσινων Λάρισας και έφριξα!

Πάρτε και τα δύο βιντεάκια των Οικολόγων Πράσινων Λάρισας (μπράβο, παιδιά! συνεχίστε την καλή δουλειά):
Για τις κοίτες του ποταμού μέσα στην πόλη:

Για το ποτάμι σε περιοχή κοντά στα Τέμπη:

Καλή βδομάδα,
ΑΜΕΛΟΔΗΜΗΤΡΑ

Χρυσάνθεμα τα λατρέμενα

Τα λουλούδια του φθινοπώρου.

Τα λατρεύω! Μάλλον επειδή τα έχω συνδυάσει με τη γιορτή μου... αυτά και το κατακίτρινο φόρεμα που πάντα αγόραζα για του Αγίου Δημητρίου. Η μητέρα μου πάντοτε είχε και έχει στον κήπο χρυσάνθεμα και ανυπομονούσαμε να φτάσει η εποχή τους. Λατρεμένο χρώμα το κίτρινο αλλά πείτε μου πως ν' αντισταθώ στα ρόζ, τα φούξια, τα κόκκινα, τα δίχρωμα, τρίχρωμα, κ.ο.κ.;

Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο επισκέφτηκα το χωριό μου όπως συνήθως και με την ευκαιρία του τριημέρου βρήκα χρόνο να φωτογραφήσω μερικά από τα αγαπημένα μου λουλούδια. Περιττό να πω ότι παρά το κρύο ήμουν και τις τρεις μέρες έξω για να τα χαζεύω. Να 'τα, λοιπόν, κι ελπίζω να σας κάνουν να νιώσετε το ίδιο όμορφα που ένιωσα κι εγώ και συνεχίζω να νιώθω βλέποντας και ξαναβλέποντας τις φωτογραφίες.

1. Συνδυασμός χρυσού και κανελί! Τέλειο, έτσι;

2. Το πανέμορφο φούξια

3. Ροζ όνειρο! (τεράστιος θάμνος γεμάτος από ροζ λουλούδια)

4. Λευκό=αγνότητα

5. γλυκό σα ζαχαρωτό

6 Ρίγες παντού

6. Υπέροχο σομόν

7. Λαμπερό σαν τον ήλιο8. Φούξια, άσπρα, δίχρωμα όλα στο ίδιο φυτό9. κι άλλο κίτρινο10. Ο ίδιος ρόζ θάμνος που είδατε στο 3 φωτογραφημένος απ' έξω.

11. Πανδαισία χρωμάτων

12. Και πάλι κίτρινο! Είπαμε είναι το αγαπημένο μου χρώμαΊσως να μην ξέρατε ότι:

• καλλιεργήθηκαν αρχικά στην Κίνα ως βότανο από το 15ο αι. π.Χ.
  
• εισήχθη στην Ιαπωνία τον 8ο αι. μ.Χ. κι ο αυτοκράτορας το υιοθέτησε ως την επίσημη σφραγίδα του
  
• το φεστιβάλ χαράς στην Ιαπωνία γιορτάζει αυτό το λουλούδι
• στην Ευρώπη εισήχθη τον 17ο αι. μ.Χ.
• σε μερικά μέρη της Ασίας χρησιμοποιείται για να φτιαχτεί ένα γλυκό ποτό που ονομάζεται "τσάι από χρυσάνθεμα" και λέγεται ότι έχει θεραπευτικές ιδιότητες (χρησιμοποιείται κυρίως για τη γρίπη !)
  

Ελπίζω να έχετε μια υπέροχη Κυριακή! Α, και μην ανησυχείτε για τη Δευτέρα. Απολαύστε τη σημερινή μέρα!

ΑΜΕΛΟΔΗΜΗΤΡΑ

Μια ταινία ~ χίλια συναισθήματα Μέρος 6ο

Επαναφέρω τη σειρά αναρτήσεων για τις αγαπημένες μου ταινίες. Θυμίζω στους παλλιούς/Εξηγώ στους καινούργιους αναγνώστες ότι περιγράφω ταινίες που έχω αγαπήσει. Μπορεί να είναι πρόσφατες ή και μερικών (ως και αρκετών, θα έλεγα) χρόνων πίσω.

Χθες το βράδυ, η ανάρτηση με τίτλο Κλαψ-Λυγμ μιας καινούριας φίλης εδώ στο blogger μου θύμισε τις 3 ταινίες στις οποίες έχω κλάψει πολύ (πάαααααααρα πολύ) και έτσι αποφάσισα να αναφέρω μία από αυτές. Ταινία του περσινού χειμώνα που αδικήθηκε πολύ στα Όσκαρ - δεν είναι η πρώτη φορά βέβαια που αδικούνται ταινίες στα Όσκαρ - που τη βρήκα υπέροχη!
ΠΡΟΣΟΧΗ! Επειδή έκλαψα δε σημαίνει ότι είναι μελό! Κάθε άλλο. Είναι μια όμορφη ταινία γεμάτη αισιοδοξία (εγώ απλά επηρεάστηκα γιατί έχει να κάνει με την με μία από τις αδυναμίες μου). Και ο τίτλος αυτής:

AUGUST RUSHΣκηνοθεσία: Kirsten Sheridan (ναι, γυναίκα είναι)
Σενάριο: Nick Castle & James V. Hart
και συγγραφείς: Paul Castro & Nick Castle
Ηθοποιοί:
Εvan Taylor - August Rush: Freddie Highmore
Το καταπληκτικό πιτσιρίκι με τα πονεμένα ματάκια (γεννημένος ηθοποιός!) που γνωρίσαμε στο Finding Neverland και μάθαμε καλά στο Charlie & the chocolate factory.
Lyla Novacek(η μαμά): Keri Russell
Louis Connelly(ο μπαμπάς): Jonathan Rhys Meyers
Maxwell "Wizard" Wallace: Robin Williams (σε ασυνήθιστο ρόλο)
Richard Jeffries: Terrence Howard
και πολλοί άλλοι...
Πλοκή:
Η ιστορία ενός χαρισματικού Ιρλανδού τραγουδιστή ροκ μπάντας (Rhys Meyers) και μιας νεαρής τσελίστριας (Russell) οι οποίοι συναντιούνται ένα μαγικό βράδυ στη ταράτσα ενός κτιρίου στην πλατεία Washington της Νέας Υόρκης. Χωρίς να το θέλουν οι ίδιοι οι δρόμοι τους χωρίζουν αφήνοντας πίσω τους ένα βρέφος, τον Evan ή August (Highmore) που μένει ορφανό. Η μοίρα τα φέρνει έτσι ώστε κανείς απ' τους δυο να μην ξέρουν για αυτό το παιδί αφού ο πατέρας της τσελίστριας της λέει ψέμματα ότι γεννήθηκε νεκρό. Έτσι, 11 χρόνια μετά, ο August αρχίζει την αναζήτηση αφού το σκάσει από το ορφανοτροφείο που ζούσε ως τότε. Με μόνο εφόδιο και σύμμαχο τη μουσική, θα προσπαθήσει να βρει τους γονείς του. Θα τα καταφέρει άραγε;Η ταινία είναι μεν δραματική αλλά με στοιχεία παραμυθιού (ξέρετε, αυτά που αρέσουν σε μένα). Με συνεπήρε από την πρώτη σκηνή όταν η φωνή του August λέει: "Η μουσική είναι παντού γύρω σου. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να την ακούσεις" καθώς και: "Πιστεύω στη μουσική με τον τρόπο που κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν στα παραμύθια". Αυτό ήταν! Άρχισα τα κλαψ - λύγμ και δεν τελείωσα παρά μόνο όταν η ταινία τελείωσε (τι να κάνω η καημένη που η μουσική είναι μεγάλη αγάπη μου;) Αυτή η ταινία, το θέμα της, δηλαδή, αλλά και ο τρόπος που οι ηθοποιοί απέδωσαν τους ρόλους τους με συγκίνησε βαθύτατα. Λίγες ταινίες όπως προανέφερα με έχουν συγκινήσει τόσο.

Αν δεν την έχετε δει, μην τη χάσετε! Αν αγαπάτε τη μουσική θα αγαπήσετε και την ταινία. Αν δεν αγαπάτε τη μουσική, δείτε την! Θα σας κάνει να αντιληφθείτε τι χάνατε τόσα χρόνια.
Περιττό να πω ότι η μουσική της ταινίας είναι φανταστική!

Καλό Σαββατοκύριακο!

Γκρίνια, γκρίνια, γκρίνια...

ΥΠΟΤΙΤΛΟΣ: Multitasking

Τι ήθελα και είπα ότι τώρα που έχω ίντερνετ θα τα λέμε; Τρομάρα μου! Που να βρώ τον χρόνο; Ανάμεσα σε μαθήματα, σεμινάρια, διάβασμα, διορθώσεις, το συντονισμό σεμιναρίων μεθοδολογίας που θα ξεκινήσουν σύντομα που να βρω χρόνο για προσωπική ζωή πόσο μάλλον για blogging;

Ανάθεμα, αν μέσα σε 24 ώρες προλαβαίνω να κοιμηθώ. Έχω καταντήσει ζόμπι! Ας είναι καλά η μανούλα μου που μου φέρνει και κανένα πιάτο φαγητό γιατί αλλιώς θα λιμοκτονούσα.

Θα μου πεις, καλά να πάθω! Τι τα ήθελα τα σεμινάρια και την ευθύνη του συντονισμού; Έλα, όμως, που τα άτιμα σεμινάρια χρειάζονται. "Που πας χωρίς εφόδια;" όπως θα έλεγε μια φίλη μου. Κι ας όψεται η φιλοτιμία μου που προσφέρθηκα να συντονίσω το σεμινάριο μεθοδολογίας.

Πάρ' τα τώρα, Δημητρούλα, και μη μιλάς!

ΑΜΕΛΟΔΗΜΗΤΡΑ

Υ.Γ. Τα είπα και ξεθύμανα! Χαχαχά!

Ααααα... δεν αντέχω!

Δεν αντέχω, σας λέω, δεν αντέχω!

Δεν αντέχω άλλο πια να με πιάνουν κορόιδο! Ποιος με πιάνει κορόιδο, ρωτάτε; Ρωτήστε καλύτερα ποιος πιάνει κορόιδο τους Λαρισαίους γενικά!

Να απαντήσω; Να το πάρει ο Πηνειός; Ε, λοιπόν, θα σας πω! Ο Δήμος Λαρισαίων! Πιο συγκεκριμένα η Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης και Αποχέτευσης Λάρισας μας πιάνει τον κ*** χρόοοονια τώρα.

Μην ρωτάτε γιατί τώρα με ενοχλεί. Πάντα με ενοχλεί αλλά τώρα που τα πράγματα γίνονται πιο δύσκολα... που όλος ο πλανήτης αντιμετωπίζει εκτός των άλλων και οικονομική κρίση θα'πρεπε να πάψουν να μας χρεώνουν με 20 κυβικά νερού ξοδέψουμε δεν τα ξοδέψουμε!

Εγώ, η καημένη, ενεργή οικολόγος, τρομάρα μου, προσέχω να μην αφήνω βρύσες να τρέχουν, καζανάκια να στάζουν και γενικά ξοδεύω το νερό με οικονομία. Ποτέ δεν έχω καταναλώσει πάνω από 5 κυβικά το δίμηνο. Συνήθως ξοδεύω γύρω στα 3.

Αντί, λοιπόν, ο δήμος να επιβραβεύει αυτούς που προσπαθούν να μην κάνουν σπατάλες στο νερό, που μην κοροϊδευόμαστε θα λέμε το νερό νεράκι σε λίγο, πάει και τους χρεώνει 20 κυβικά με το έτσι θέλω.

Ειλικρινά, σας μιλάω, πολλές φορές μου ήρθε ν' αφήσω τη βρύση να τρέχει. Τουλάχιστον αφού τα πληρώνω ας τα ξοδεύω. Αν δεν ήταν αυτή η άτιμη η οικολογική μου συνείδηση ίσως να το είχα κάνει. Δεν μπορώ όμως. Δεν μπορώ. Και σίγουρα υπάρχουν κι άλλοι σαν και μένα. Ξέρω, επίσης, ότι σε άλλες πόλεις δεν ισχύει αυτό το σύστημα. Ό,τι καταναλώνουν, πληρώνουν. Εδώ γιατί έτσι; Μάλλον είμαστε πιο κορόιδα.

Κύριοι "υπεύθυνοι" της ΔΕΥΑΛ ή του Δήμου Λαρισαίων με ακούτε;

Κάντε κάτι αντί να κάθεστε και να τα ξ...

Μετα τιμής,
Αμελοδήμητρα

Ε ε επέστρεψε!

Να 'μαι, λοιπόν! Σας ξανάρθα!

Ε, άργησα λιγάκι, αλλά... το καλό πράμα αργεί να γένει λέει ο λαός. Ας όψεται η οξ' από 'δώ (βλέπε Forthnet) που με ταλαιπώρησε ένα μήνα και μισό - όπως λέμε ένα ζώο και μισό - αλλά να'μαι τώρα εδώ! Δυνατή και έτοιμη για όλα.. γκμχ, γκμχ.. δηλαδή, σχεδόν για όλα. Μην παίρνετε αέρα!

Ξέρω πως δεν βγάζω και πολύ νόημα τώρα, αλλά τι ειρμό να έχουν αυτά που λέω η καημένη αφού είμαι κουρέλι μετά από τεσσάρων ημερών πρωινά σεμινάρια και απογευματινά μαθήματα; Ζωντανή-νεκρή, ζόμπι ένα πράμα.

Γι΄αυτό, εξκιουζεμουά, αλλά θα είμαι καλύτερα αύριο... νομίζω! Ευελπιστώ!

Επέστρεψα, το λεπόν, και θα τα λέμε... Θεού θέλοντος και Φορθνέτ επιτρέποντος!

(Α)ΜΕΛΟΔΗΜΗΤΡΑ

~***~

ΥΓ: η προηγούμενη ανάρτηση δεν φαίνεται σε όλους. Μάλλον είναι θέμα explorer δικού σας και γραμματοσειράς που χρησιμοποιώ. Θα το φροντίσω.