Μια ταινία ~ χίλια συναισθήματα Μέρος 3ο

For an English version click HERE
Καλημέρα! Όπως κάθε Σάββατο, έτσι και σήμερα, θα παρουσιάσω μια ταινία που αγαπώ. Αυτή τη φορά θα είναι μια ταινία που πρόσφατα είδα και αγάπησα.
Πριν συνεχίσω με τον τίτλο και την παρουσίαση θέλω να εξηγήσω κάτι. Οι δύο προηγούμενες ταινίες που παρουσίασα, όπως καταλάβατε, έχουν έντονο το στοιχείο της αλληγορίας και του παραμυθιού. Οι περισσότερες ταινίες που έχω λατρέψει έχουν αυτά τα δύο στοιχεία. Αγαπώ τέτοιες ταινίες γιατί πιστεύω ότι η "μαγεία" είναι σημαντικό κομμάτι της ζωής.
Έτσι, λοιπόν, και το σημερινό φιλμ. Είναι και πάλι ένα αλληγορικό παραμύθι.

PENELOPE


Σκηνοθεσία: Mark Palansky (πρώτη του δουλειά)
Σενάριο: Leslie Caveny
Ηθοποιοί
Penelope: Η καταπληκτική Cristina Ricci
Max/James: James McAvoy (φρέσκος στο χώρο και πολύ καλός - δείτε τον στο Atonement)
Jessica Wilhelm(η μαμά):Catherine O'Hara (σπουδαία ηθοποιός)
Franklin Wilhelm (ο μπαμπάς): Richard E. Grant
Annie (φίλη): Reese Witherspoon (είναι και η παραγωγός της ταινίας)
και αρκετοί άλλοι

Πλοκή:

Η Πενέλοπε γενιέται με γουρουνίσια μυτούλα (χεχε!) εξαιτίας μιας κατάρας στην αριστοκρατική οικογένεια των Γουίλχελμ. Η κατάρα θα σταματήσει μόνο αν κάποιος "του είδους της" την αγαπήσει έτσι όπως είναι. Σκηνοθετούν το θάνατο του μωρού για να σταματήσουν οι παπαράτσι να ψάχνουν για φωτογραφίες κσι η Πενέλοπε μεγαλώνει κλεισμένη στο σπίτι. Ποτέ δεν έχει βγει έξω.
Η, υστερική κάπως, μητέρα της θα της φέρνει συνέχεια γαμπρούς όταν μεγαλώσει με την ελπίδα κάποιος να την αγαπήσει παρά την εμφάνισή της. Όλοι το βάζουν στα πόδια όταν τη βλέπουν. Ο τελευταίος βρίσκει και έναν δημοσιογράφο που ξέρει την ιστορία και μαζί αποφασίζουν να ξεσκεπάσουν στο σκάνδαλο. Για τα σχέδιά τους πρέπει να βρουν έναν άλλο αριστοκράτη, ξεπεσμένο κατά προτίμηση, για να εμφανιστεί ως επίδοξος γαμπρός και να φωτογραφίσει την Πενέλοπε.
Εδώ μπαίνει ο Μαξ, ξεπεσμένος και τζογαδόρος. Έλα όμως που καθώς μιλά με την Πενέλοπε την συμπαθεί! Όταν αυτή φανερώνεται και του ζητάει να την παντρευτεί για να λυθούν τα μάγια, αυτός αρνείται και εξαφανίζεται.

Απογοητευμένη η Πενέλοπε, το σκάει. Με ένα κασκόλ γύρω από την μύτη οι περιπέτειες αρχίζουν, κάνει φίλους κι όταν αποκαλύπτεται ποια είναι και πως είναι κανείς δεν τρομάζει αλλά αντίθετα αποκτάει fans! Θα καταφέρει όμως η Πενέλοπε να σταματήσει την κατάρα; Και τι θα γίνει με τον Μαξ;
Μη χάσετε την ταινία. Το μόνο που μπορώ να πω ακόμη, είναι ότι μέσα από την ταινία βγαίνει ένα σημαντικό μήνυμα:

"I love myself the way I am"

Δηλαδή να αγαπάς τον εαυτό σου έτσι όπως είσαι. Δεν είναι το πιο σημαντικό πράγμα αυτό;;;

Μια ταινία ~ χίλια συναισθήματα Μέρος 2ο

Καλό Σαββατοκύριακο και Χρόνια Πολλά στις μανούλες όλου του κόσμου αύριο.

Ήρθε η ώρα για τη 2η ταινία. Είναι τόσες πολλές οι ταινίες που αγαπώ που ως χθες δεν ήξερα ποια θα ήταν η δεύτερη. Πριν κοιμηθώ όμως είδα μια ταινία και αποφάσισα να γράψω για αυτή.

Είναι μια ταινία που πρωτοείδα χρόνια πριν, εκεί στις αρχές του '90, και άλλαξε την άποψη που είχα για τον Αμερικάνικο κινηματογράφο. Με έκανε επίσης να μάθω και να αγαπήσω δύο ανθρώπους... Τον σκηνοθέτη Τιμ Μπέρτον (Tim Burton) και τον ηθοποιό Τζόνι Ντεπ (Johnny Depp). Από τότε κρατάει αυτή η κολώνια. Χαχά!

Μιλάω φυσικά για το:

Edward Scissorhands

Ανακάλυψα λοιπόν το στιλιζαρισμένο και ονειρικό-εφιαλτικό κόσμο του Tim Burton σε μια τανία γεμάτη ειρωνία για τον κόσμο των "φυσιολογικών" σε μια κλασσική μεσοαστική γειτονιά της Αμερικής και πάνω απ' όλα γεμάτη στοργή και τρυφερότητα από έναν σχεδόν άνθρωπο που χαρακτήριζεται έμμεσα ή άμεσα ως έκτρωμα της φύσης (freak) αλλά με μια καρδιά σκέτη γλύκα - στην κυριολεξία(!), μια που ο Edward έχει καρδιά από μπισκότο!!! Μια ταινία για τους παρεξηγημένους, τους διαφορετικούς, αυτούς που δεν μπαίνουν σε καλούπια.

Επίσης ανακάλυψα έναν ηθοποιό που ως άλλος Buster Keaton χωρίς πολλά λόγια ερμήνευσε με φοβερή μαεστρία αυτό το ρόλο. Tο βλέμμα του, όλο του το σώμα ή πιο σωστά όλο του το είναι ανέδιδε την προσωπικότητα του Edward. Mόνο η σκηνή που πρωτοβλέπει τον έξω κόσμο φτάνει για να νιώσεις τι είναι ο Edward. Eίναι ένα γλυκύτατο πλάσμα με αγάπη για τους ανθρώπους δίπλα του και μια αθωότητα που μοιάζει παιδική. Ναι, αυτό είναι! Ο Ψαλιδοχέρης είναι παιδί αθώο και ειλικρινές! Δεν ξέρω αν άλλος ηθοποιός θα ερμήνευε έτσι το ρόλο αυτό. Αν κάποιος άλλος θα έβγαζε τέτοια ειλικρίνεια και αγαθότητα... κι όλα αυτά τόσο απλά και φυσικά και χωρίς να χρειαστεί να πει τίποτα.
Ο Johnny Depp δεν παίζει τον Edward. Ο Johnny Depp ΕΙΝΑΙ ο Edward!

Γενική επισκόπηση

Σκηνοθεσία: Tim Burton
Σενάριο: Tim Burton, Caroline Thompson
Hθοποιοί:
Edward: Johnny Depp
Kim: Winona Ryder
Peg: Dianne Wiest
Bill: Alan Arkin
Joyce: Kathy Baker
και πολλοί άλλοι

Πλοκή:

O Edward, το μεγαλύτερο δημιούργημα ενός εφευρέτη, ζεί σε ένα κάστρο ψηλά σε λόφο μόνος του. Σχεδόν άνθρωπος επειδή δεν πρόλαβε ο δημιουργός του να του φτιάξει κανονικά χέρια αντι για τα ψαλίδια που τώρα έχει. Τον ανακαλύπτει η Πεγκ και τον προσκαλεί σπίτι της. Στην αρχή γίνεται ευπρόσδεκτος από την κοινότητα, προφανώς ώς άλλο αξιοθέατο. Σιγά-σιγά τα πράγματα αλλάζουν τροπή και το πλάσμα που άλλοτε υποδέχτηκαν με ενθουσιασμό τώρα πρέπει να φύγει μια που ο ερωτευμένος Edward παγιδεύεται ως ο ένοχος για μια κλοπή.

H ταινία Edward Scissorhands είναι ένα παραμύθι. Ένα παραμύθι με μαγική απλότητα. Ένα παραμύθι που σου ξεσκίζει την καρδιά αλλά και την γεμίζει με ελπίδα. Αν με ρωτάτε, αυτός πρέπει να είναι ο αληθινός και ο μόνος σκοπός της τέχνης. Γι΄αυτό αγαπώ αυτή τη ταινία.