Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008

Επιστολή

Αγαπητό μου παιδί, Αλέξανδρε...
λυπάμαι:
  • που δε σε γνώρισα... γιατί μαθαίνω ότι ήσουν σπουδαίο πλάσμα
  • που έφυγες πολύ νωρίς
  • που σου στέρησαν την ευκαιρία να εκπληρώσεις τα όνειρά σου
  • που σου πήραν τη ζωή τόσο άδικα
  • που έχω την εντύπωση ότι άλλος ένας δολοφόνος θα μείνει ατιμώρητος
Θυμώνω:
  • που ορισμένοι βρήκαν αφορμή να πλιατσικολογήσουν, να κάψουν τις περιουσίες των απλών ανθρώπων... έχω την εντύπωση πως θα διαφωνούσες
  • που η αστυνομία έχει γαλουχηθεί με ασυδοσία
  • και που μη-εκπαιδευμένοι άνθρωποι παίρνουν όπλο στα χέρια τους
Ελπίζω και εύχομαι να είσαι ο τελευταίος αδικοχαμένος, αγόρι μου.

Ευελπιστώ ότι κάποτε σ' αυτή τη χώρα, οι ένοχοι θα τιμωρούνται και οι αθώοι θα δικαιώνονται.

Καλό ταξίδι, Αλέξανδρε

***
Τέσσερις μέρες τώρα σκέφτομαι, κλαίω, θυμώνω, αναρωτιέμαι σε ποια χώρα αλλά και ποια εποχή ζούμε! Διαβάζοντας σήμερα το άρθρο του Στέλιου Κούλογλου στο ΤV χωρίς σύνορα αλλά και το blog ενός φίλου του " Gregory" και παρακολουθώντας τα τεκταινόμενα σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη αλλά και στην πόλη μου θεώρησα πως έπρεπε να πω ένα τελευταίο αντίο.

10 σχόλια:

Unknown είπε...

Αντίο και από μένα στο παιδάκι...
Εκπαίδευση Δήμητρα θέλουμε όλοι...Όχι μόνο η αστυνομία. Εκπαίδευση για να γίνουμε άνθρωποι από την αρχή γιατί έχουμε ξεχάσει τι είμαστε και έχουμε χάσει τον προσανατολισμό μας από καιρό...

dyosmaraki είπε...

Αντίο και από εμένα....

BUTTERFLY είπε...

"Ευελπιστώ ότι κάποτε σ' αυτή τη χώρα, οι ένοχοι θα τιμωρούνται και οι αθώοι θα δικαιώνονται."
ΑΜΗΝ! Αλλα να βαλουμε κι εμεις το χερακι μας ετσι;

Ανώνυμος είπε...

Λυπάμαι, ευχομαι, ελπίζω...

Skouliki είπε...

καλησπερα

σε μαι ανοχυρωτη χωρα οπου οι θυτες και τα θυματα σκουπιζονται απο τις σταχτες καποια ψυχη αιμοραγγει καπου μακρυα μας

αν βαλουν μυαλο οι ανευθυνοι -υπευθυνοι πριν καταρρευσει καθε ηθικη αξια

Μάτα είπε...

Δυστυχώς θα είναι ένα πολύ μακρύ αντίο σε κάποιον που θ΄αργήσει πολύ να ξεχαστεί από όλους μας.

Yannis Kapnidis είπε...

Όπως είπα και σε άλλο μπλόγκ για το ίδιο θέμα:

:-(

...και τίποτε παραπάνω. Δεν έχω λόγια.

Dimitra Andritsiou είπε...

Ευχαριστώ που απαντήσατε. Δε θα σχολιάσω τίποτα

amelie είπε...

ο αλεξης θυσιαστηκε για να ξυπνησει ενας ολοκληρος λαος...και απο οτι βλεπω και η ευρωπη... ολοι μας οπλισαμε το χερι αυτου του δολοφονου, ολα αυτα τα χρονια που ολοι μας θελουμε να ζουμε φιλησυχα, να μην δημιουργουμε φασαριες... και ετσι απλα μας εδειξαν οτι η χουντα δεν τελειωσε το 73

ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΣ είπε...

Περνούσε απ' το μυαλό του παιδιού αυτού μία ώρα, ας πούμε, πριν πεθάνει ότι θα γινόταν Παγκόσμιο Σύμβολο;...

Με διαβάζουν;;;

Η κραυγή ενός παιδιού

Χαμογελω οταν βλεπω...