Μια ταινία ~ χίλια συναισθήματα Μέρος 1ο

Καλημέρα και καλό Σαββατοκύριακο!

Κάθε Σάββατο θα παρουσιάζω μία από τις αγαπημένες μου ταινίες και θα γράφω ΛΙΓΑ πράγματα για το πως αισθάνθηκα όταν την πρωτοείδα και πως με κάνει να αισθάνομαι ακόμα. Έτσι, αντί να γράψω στην πλαϊνή στήλη σε λίστα τις ταινίες μου, θα τις δείχνω μία - μία εδώ.
Ταινία πρώτη, λοιπόν. Αντε και καλή αρχή!


Amelie a.k.a. Le Fabuleux Destin d'Amélie Poulain

Αυτή είναι η πρώτη για προφανείς λόγους. Είναι η ταινία που με ενέπνευσε όσο καμία άλλη. Είναι η ταινία που μου έδωσε το ψευδώνυμο που χρησιμοποιώ σε όλα τα ιστολόγιά μου.
Είναι η ταινία που μου έδωσε μια ανάσα όταν την πρωτοείδα γιατί για πρώτη φορά πίστεψα ότι δεν είμαι η μόνη που βλέπει τη ζωή έτσι.
Είναι η ταινία που γυρίστηκε για μένα! Ναι, δεν αστειεύομαι. Τουλάχιστον αφήστε με να το νομίζω...
Η Amelie είναι εγώ... Όχι ακριβώς με αυτή την εμφάνιση, αλλά σε όλα τα υπόλοιπα είναι εγώ!

Γενική επισκόπηση

Σκηνοθεσία: Jean-Pierre Jeunet
Σενάριο: Jean-Pierre Jeunet & Guillaume Laurant
Hθοποιοί:
Amelie: Audrey Tautou
Nino Quincampoix: Mathieu Kassovitz
και πολλοί άλλοι από τους οποίους ξεχωρίζω τους:
Georgette(η υποχόνδρια πωλήτρια): Isabelle Nanty
Joseph(ο ζηλιάρης): Dominique Pinon
Lucien(ο αφελής μανάβης): Jamel Debbouze

Η Πλοκή με δυο λόγια:
Η Amelie, ένα αθώο κορίτσι στο Παρίσι με τη δικιά της αίσθηση δικαιοσύνης, αποφασίζει να βοηθήσει όσους βρίσκονται γύρω της όταν τη μέρα που πεθαίνει η Νταϊάννα (καλό, ε! χαχα!) ανακαλύπτει ένα μεταλλικό κουτί με παιχνίδια κρυμμένο για πάνω από 40 χρόνια στον τοίχο του μπάνιου της. Στην προσπάθεια της να βοηθήσει συναντά τον έρωτα στο πρόσωπο του Νίνο. Αντί, όμως,να του συστηθεί όπως θα έκανε κάθε φυσιολογικό κορίτσι στήνει ένα παιχνίδι για να του τραβήξει το ενδιαφέρον. Στην πραγματικότητα φοβάται να αντιμετωπίσει τους φόβους της και να ζήσει. Θα καταφέρει άραγε να βρει το θάρρος να αγαπήσει και να αγαπηθεί; (Γιατί μη γελιόμαστε θέλει κότσια η ζωή κι ο έρωτας!) Δείτε το!