tag:blogger.com,1999:blog-14845501090153180072024-03-13T05:10:56.189+02:00SERENDIPITYή αλλιως... ψαχνεις για κατι, βρισκεις κατι αλλο και συνειδητοποιεις οτι αυτο που βρηκες ειναι καλυτερο απο αυτο που εψαχνεςDimitra Andritsiouhttp://www.blogger.com/profile/08347920186797690707noreply@blogger.comBlogger46125tag:blogger.com,1999:blog-1484550109015318007.post-49121348296374884562011-02-08T15:57:00.001+02:002011-02-08T15:57:57.472+02:00Τι άλλο θα δούμε!;!<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="320" src="http://www.youtube.com/embed/edsr6bUB05A?rel=0" title="YouTube video player" width="480"></iframe><br />
<span style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span style="font-size: large;">Προωθήστε το όπου μπορείτε γιατί απ' ότι έχω μάθει το πρόβλημα είναι μεγάλο και παρόμοια περιστατικά γίνονται κατ' επανάληψη στην συγκεκριμένη περιοχή. Επίσης αν θέλετε να βοηθήσετε, οργανώνεται μια ακτιβιστική δράση. Θα ενημερώσω ξανά.</span>Dimitra Andritsiouhttp://www.blogger.com/profile/08347920186797690707noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1484550109015318007.post-37927453601848845862010-09-13T12:37:00.000+03:002010-09-13T12:37:45.863+03:00Το παράδειγμα της γέφυρας<i><span style="font-size: large;">ΕΞΗΓΩΝΤΑΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΓΙΑΤΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΜΟΡΦΕΣ ΖΩΗΣ Σ'ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ.</span></i><br />
<br />
Εδώ και 14 χρόνια που διδάσκω αγγλικά όταν θέμα του μαθήματος ήταν τα είδη ζώων ή φυτών σε κίνδυνο εξαφάνισης και προσπαθούσα να εξηγήσω γιατί όλα είναι απαραίτητα για να διατηρηθεί ισορροπία πάνω στον πλανήτη βρισκόμουν αντιμέτωπη με τις ίδιες απορίες.<br />
- Γιατί χρειάζονται τα φίδια; Αφού το δηλητήριό τους μπορεί να σκοτώσει!<br />
- Οι ακρίδες να εξαφανιστούν. Τι καλό κάνουν;<br />
- Τι μας λέτε, κυρία; Είναι χρήσιμες κι οι κατσαρίδες; Μπλιαχ!!<br />
- Είναι τα έντομα απαραίτητα;; Εγώ τα σιχαίνομαι!<br />
Ενω μπορούσα να το εξηγήσω σ'έναν ενήλικο, δυσκολευόμουν να κάνω το ίδιο με τα παιδιά.<br />
Κατέληξα στο παράδειγμα με την <b>γέφυρα</b>:<br />
<br />
<div style="text-align: center;"><br />
</div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.roadstothefuture.com/Coleman_Bridge_Side_N1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="210" src="http://www.roadstothefuture.com/Coleman_Bridge_Side_N1.jpg" width="320" /></a></div><br />
<br />
Δείτε αυτή τη γέφυρα. Πως σας φαίνεται, παιδιά; Ωραία; Μεγάλη; "Ναιαιαι" Για ελάτε πιο κοντά. Πως σας φαίνεται; "Καλή"<br />
Να σας ρωτήσω κάτι. Αυτή η γέφυρα είναι ένα αντικείμενο ή αποτελείται από διάφορα υλικά; "Από διάφορα υλικά". Μπορείτε να μου ονομάσετε κάποια από αυτά, παιδιά; "πέτρες, καρφιά, σιδερόβεργες. κλπ" Αν βγάλω ένα καρφί από τη γέφυρα, τι θα γίνει; Τίποτα μάλλον. Αν πάρω μια πέτρα από μια κολώνα; Μήπως η γέφυρα θ'αρχίσει να έχει πρόβλημα; Ίσως. Αν βγάλω και ένα κομμάτι μέταλλο; Και μετά κι άλλο, κι άλλο; Τότε μάλλον η γέφυρα θα έχει σοβαρό πρόβλημα. Θ' αρχίσει να ταλαντεύεται, έτσι; Ναι. Αν βγάλω όλα τα καρφιά, τι θα συμβεί; Μήπως θα καταρρεύσει ένα τμήμα της γέφυρας; Αν αφαιρέσω κι άλλα κομμάτια, τα υπόλοιπα δε θα μπορούν να στηριχτούν και θα πέσουν, έτσι δεν είναι; "Ναι, κυρία."<br />
Σκεφτείτε, λοιπόν, τώρα ότι η γέφυρα αυτή είναι ο πλανήτης μας, η Γη. Τα υλικά που την αποτελούν δεν είναι άλλα από τα ζώα και τα φυτά πάνω στη Γη. Αν κάποια από αυτά εξαφανιστούν (ακόμη κι αυτά που δεν συμπαθείτε), τότε ο πλανήτης (η γέφυρά μας) δε θα καταρρεύσει; Εμείς οι άνθρωποι που είμαστε άλλο ένα κομμάτι της 'γέφυρας' δε θα υποφέρουμε; Δε θα καταρρεύσουμε κι εμείς;<br />
Να γιατί όλα τα είδη είναι σημαντικά για τη φύση. Κανένα, ακόμη και το πιο ανατριχιαστικό ζωύφιο, δεν πρέπει να κινδυνέψει. Γιατί τότε κινδυνεύουμε όλοι.Dimitra Andritsiouhttp://www.blogger.com/profile/08347920186797690707noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-1484550109015318007.post-25823140206610473022010-02-08T12:00:00.003+02:002010-02-08T12:20:54.381+02:00No news equals good newsΔημιουργία σάιτ και μπλογκ του σχολείου, πολλή δουλειά με τους Ο.Π., πολλές εκθέσεις για διόρθωση, ασταμάτητο ξενύχτι με διάβασμα, κοινωνικές υποχρεώσεις, κλπ, κλπ.<br /><br />Τι είναι όλα αυτά; Κάποιες από τις δικαιολογίες που θα μπορούσα να πω!<br /><br />Τα διαγράφω, όμως, και προχωρώ! Καλώς σας όρισα και πάλι.<br /><br />Έτσι θα είμαι. Σαν κομήτης θα εμφανίζομαι στην μπλογκόσφαιρα και σαν αστεράκι που σβήνει θα σας φεύγω.<br /><br />Είμαι καλά, λοιπόν. Είμαι καλά και είμαι εδώ και πάλι. Μη μου γκρινιάξετε! Μόνο να με δείτε σαν την άσωτη κόρη που επιστρέφει στον πατέρα. Σφάξτε και ένα μόσχο σιτευτό... αν και κρέας δεν τρώω πια.<br /><br />Οι αγκαλιές δεκτές πάντα. Κι οι ερωτήσεις για το που χάθηκα επίσης!<br /><br />Σας φιλώ,<br />Το Αμελοδημητράκι σας!<br /><div style="text-align: center;">Να σας γλυκάνω; <a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/S2_lGAjxxZI/AAAAAAAAAnk/dgJQsN9gkqY/s1600-h/%CE%93%CE%BB%CF%85%CE%BA%CF%8C+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%BA%CE%BF%CF%85%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%8D+%CF%80%CE%BF%CF%81%CF%84%CE%BF%CE%BA%CE%AC%CE%BB%CE%B9+1.JPG"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 200px; height: 150px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/S2_lGAjxxZI/AAAAAAAAAnk/dgJQsN9gkqY/s200/%CE%93%CE%BB%CF%85%CE%BA%CF%8C+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%BA%CE%BF%CF%85%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%8D+%CF%80%CE%BF%CF%81%CF%84%CE%BF%CE%BA%CE%AC%CE%BB%CE%B9+1.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5435815166651516306" border="0" /></a><br /></div>Dimitra Andritsiouhttp://www.blogger.com/profile/08347920186797690707noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1484550109015318007.post-31270148970541773742009-09-30T10:38:00.005+03:002009-09-30T15:05:21.937+03:00Για να γλυκάνει η μέρα...<div style="text-align: center;"><object width="425" height="344"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/IyCRJmerW1Q&hl=en&fs=1&color1=0xcc2550&color2=0xe87a9f"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/IyCRJmerW1Q&hl=en&fs=1&color1=0xcc2550&color2=0xe87a9f" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="425" height="344"></embed></object><br /></div><br /><div style="text-align: center;"><span style="font-style: italic;font-size:130%;" ><span style="font-family:trebuchet ms;">Σ'ευχαριστώ </span><a style="font-family: trebuchet ms;" href="http://roadartist.blogspot.com/">Roadartist</a><span style="font-family:trebuchet ms;">! Καλημέρα σε όλους!</span></span><br /></div>Dimitra Andritsiouhttp://www.blogger.com/profile/08347920186797690707noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-1484550109015318007.post-1046371317401994282009-09-28T13:15:00.007+03:002010-08-26T13:21:31.954+03:00Μετά από ερωτική απογοήτευση (κοινώς χυλόπιτα)...<span style="font-size: 180%;">...η Seren Di Pity (όποια κι αν είναι)...</span><br />
<br />
<div style="text-align: right;"><span style="font-size: 130%;">1. ξαναβλέπει όλες τις ρομαντικές ταινίες με προτίμηση το Ημερολόγιο (αγγλιστί: Νotebook) μόνη της στο κρεβάτι με συνοδεία πολλά, μα πάρα πολλά χαρτομάντηλα.<br />
<br />
2. τσακίζει τη μία σοκολάτα μετά την άλλη με τη δικαιολογία ότι χρειάζεται ενέργεια!<br />
<br />
3. κάνει shopping μέχρι τελικής πτώσης ή μέχρι να μείνει άφραγκη (ανάλογα ποιο θα συμβεί πρώτο).<br />
<br />
4. αρνείται να σηκωθεί απ' το κρεβάτι και ξεφυλλίζει το περιοδικό της ΙΚΕΑ μέχρι να πάει 10.30 οπότε και αγχώνεται ότι δε θα προλάβει να κάνει τις δουλειές της.<br />
<br />
5. δε μαγειρεύει και ζει με πατατάκια, ποπ κορν και πίτσες.<br />
<br />
6. τον κατηγορεί στις φίλες της... '</span><span style="font-size: 130%; font-style: italic;">είδες την κοιλιά του; Την κρύβει με ριχτά μπλουζάκια!</span><span style="font-size: 130%;">' '</span><span style="font-size: 130%; font-style: italic;">άντε μωρέ, ο μπάμιας!</span><span style="font-size: 130%;">' κ.τ.λ.<br />
<br />
7. επαναλαμβάνει τα </span><span style="font-size: 130%; font-weight: bold;">αιωνίως</span><span style="font-size: 130%;"> αναπάντητα ερωτήματα: "</span><span style="font-size: 130%; font-style: italic;">γιατί σε μένα;</span><span style="font-size: 130%;">" και "</span><span style="font-size: 130%; font-style: italic;">δε θα βρω επιτέλους έναν άνδρα να με καταλαβαίνει;</span><span style="font-size: 130%;">" μεταξύ λυγμών. Αυτά εννοείται ΜΟΝΟ όταν είναι μόνη της!<br />
<br />
8. αγχώνεται με τα κιλά που έχει πάρει (βλέπε 2 και 5) και με τις δουλειές που έχει αφήσει στη μέση.<br />
<br />
9. αποφασίζει ν' αρχίσει γυμναστική στο κοντινό γυμναστήριο (αλλά μετά το πρώτο μάθημα τα παρατάει - θα χάσει μόνη της βάρος... από Δευτέρα δίαιτα!)<br />
<br />
10. πείθει(;!;) τον εαυτό της ότι μια χαρά είναι και μόνη της και αρχίζει μαθήματα συγγραφής στο πολιτιστικό κέντρο της πόλης.</span></div>Dimitra Andritsiouhttp://www.blogger.com/profile/08347920186797690707noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-1484550109015318007.post-33031543809228454072009-03-11T18:17:00.005+02:002009-03-11T19:19:14.450+02:00COMEBACK ~ δυναμικό ή όχι θα δείξει<span style="font-weight: bold;">Χελόου αγκέιν! Αϊ νόου, αϊ νόου... λείπω πολυυυυυυύ καιρό!</span> <span style="font-weight: bold;">Παίρνω απουσία;;</span><br /><br />Έπεσε πολύ διάβασμα τον τελευταίο μήνα. Έπρεπε να κάνω μια εργασία για το σεμινάριο μεθοδολογίας την οποία έπρεπε να παρουσιάσω μπροστά σε εργοδότη και συναδέλφους. Έτσι αντί να περνάω το χρόνο μου στο Διαδίκτυο διαβάζοντας μπλογκάκια τον πέρασα ψάχνοντας πηγές και άρθρα για την εργασία μου. Ένιγουεϊ! Όλα πήγαν καλά. Η παρουσίαση ήταν τελική πολύ ανεπίσημη (δε χρειαζόταν όλο αυτό το ψάξιμο-γράψιμο) και πήγε καλά. Μάθαμε πολλά από την εξαιρετική ομιλήτρια που μας έκανε το σεμινάριο-workshop.<br /><br /><span style="font-weight: bold;">Πάμε σε άλλα τώρα...</span><br /><br />Ποια θα δω απόψε, ποια θα δω απόψε;;;; Μία από εσάς! Μια φοβερή και τρομερή μπλογκίστα-συγγραφέα που απόψε είναι στη Λάρισα για να παρουσιάσει το καινούριο της βιβλίο κι έτσι θα έχω τη χαρά και την τιμή να τη γνωρίσω από κοντά!<br /><br />Δεν είναι άλλη από την <a href="http://mariatzirita.blogspot.com/">Μαρία Τζιρίτα</a> που στις 8.30 μμ (σε μιάμιση ώρα, σα να λέμε) θα παρουσιάσει το καινούριο βιβλίο της, "Μάτια μου" στο βιβλιοπωλείο ΠΑΙΔΕΙΑ, Μεγάλου Αλεξάνδρου 6.<br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SbfwWtDEJYI/AAAAAAAAAls/6VgRM9cvpe4/s1600-h/%CE%B5%CE%BE%CF%8E%CF%86%CF%85%CE%BB%CE%BB%CE%BF+%CE%BC%CE%AC%CF%84%CE%B9%CE%B1+%CE%BC%CE%BF%CF%85.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 181px; height: 269px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SbfwWtDEJYI/AAAAAAAAAls/6VgRM9cvpe4/s400/%CE%B5%CE%BE%CF%8E%CF%86%CF%85%CE%BB%CE%BB%CE%BF+%CE%BC%CE%AC%CF%84%CE%B9%CE%B1+%CE%BC%CE%BF%CF%85.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5311978558347027842" border="0" /></a><br />Ανυπομονώ να σε δω κούκλα μου! Τα λέμε σε λίγο.<br />Καλό βράδυ σε όλους. Θα κάνω και ανάρτηση με εντυπώσεις για τη συνάντηση... με όλη την αλήθεια! Αμ, πως!<br /><div style="text-align: center;">ΑΜΕΛΟΔΗΜΗΤΡΑ<br /></div>Dimitra Andritsiouhttp://www.blogger.com/profile/08347920186797690707noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-1484550109015318007.post-29577779968704974032009-02-14T23:19:00.002+02:002009-02-14T23:37:46.817+02:00Έτσι απλά...Καιρό έχουμε να τα πούμε. Εν μέρει επειδή δεν έχω έμπνευση (αστείο!) και εν μέρει επειδή δεν έχω χρόνο. Έχω αρχίσει και εκείνα τα σεμινάρια μεθοδολογίας και γενικά έχει πέσει πολύ διάβασμα.<br /><br /><div style="text-align: center;">Για την ώρα, τρία βιντεάκια από μουσικές/μουσικούς που αγαπώ. Ελπίζω να σας αρέσουν..,<br />1. Pink Martini ~ La Soledad<br />(στην αρχή δε θυμίζει Chopin... είναι Chopin)<br /><object width="445" height="364"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/UGL9ZXNikZk&hl=en&fs=1&color1=0xcc2550&color2=0xe87a9f&border=1"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/UGL9ZXNikZk&hl=en&fs=1&color1=0xcc2550&color2=0xe87a9f&border=1" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="445" height="364"></embed></object><br />2. Gotan Project ~ Santa Maria<br />(...επειδή απλά λατρεύω το tango)<br /><object width="445" height="364"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/3zD9W9SZj9w&hl=en&fs=1&color1=0xcc2550&color2=0xe87a9f&border=1"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/3zD9W9SZj9w&hl=en&fs=1&color1=0xcc2550&color2=0xe87a9f&border=1" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="445" height="364"></embed></object><br />3. Bjork ~ It's oh so quiet<br />(σσςςςςς... ησυχίααααα)<br /><object width="445" height="364"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/mGmQXX4gSXI&hl=en&fs=1&color1=0xcc2550&color2=0xe87a9f&border=1"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/mGmQXX4gSXI&hl=en&fs=1&color1=0xcc2550&color2=0xe87a9f&border=1" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="445" height="364"></embed></object><br />Αυτά για την ώρα... Καλό υπόλοιπο Σαββατοκύριακο.<br />ΑΜΕΛΟΔΗΜΗΤΡΑ<br />Αλήθεια, τι μουσική ακούτε;;;<br /></div>Dimitra Andritsiouhttp://www.blogger.com/profile/08347920186797690707noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-1484550109015318007.post-40366708795542236532009-01-28T14:00:00.004+02:002009-02-08T18:06:33.043+02:00Δέντρα εναντίον Λιθάνθρακα<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SYBPcKRdjFI/AAAAAAAAAlM/bTNW_orpOx4/s1600-h/aliveri13.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 268px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SYBPcKRdjFI/AAAAAAAAAlM/bTNW_orpOx4/s400/aliveri13.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5296320507000228946" border="0" /></a><br />Από Greenpeace:<br /><br /><span style="font-size:130%;">"Ελάτε σε μία διαφορετική δενδροφύτευση!</span><br /><br />Καταρχάς, το φύτευμα ενός δέντρου είναι καλό. Αν φυτέψουμε περισσότερα δέντρα είναι πολύ καλό. Αυτή η δενδροφύτευση όμως είναι ακόμα καλύτερη καθώς θα <span style="font-weight: bold;">σταματήσει την κατασκευή ενός λιθανθρακικού εργοστασίου!</span><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">Πρόσκληση</span></span><br /><br />Η δενδροφύτευση θα γίνει το πρωί της Κυριακής 1 Φεβρουαρίου και σας καλούμε να έρθετε. Τα δέντρα που θα φυτέψουμε θα εμποδίσουν την κατασκευή ενός ρυπογόνου λιθανθρακικού εργοστασίου, που θα υποθηκεύσει το ενεργειακό μέλλον της χώρας μας και την υγεία των κατοίκων της περιοχής. <span style="font-weight: bold;">Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να καλείτε στο γραφείο της Greenpeace, στους αριθμούς 210-3840774 & 5, καθημερινές 9-15:00. </span><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">Λίγη ιστορία</span></span><br /><br />Το Μυλάκι είναι ένας οικισμός στο Αλιβέρι Ευβοίας, που βρίσκεται στην κυριολεξία ανάμεσα στην τσιμεντοβιομηχανία της ΑΓΕΤ και τον πετρελαϊκό σταθμό της ΔΕΗ. Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του οικισμού είναι ένα παραλιακό κτήμα, έκτασης 186 στρεμμάτων, το οποίο εποφθαλμιά η ΔΕΗ για να κατασκευάσει <a href="http://www.greenpeace.org/greece/press/118523/socioeconomic-facts">λιθανθρακική μονάδα</a> ισχύος 800MW.<br /><br />Ιδιοκτήτης του κτήματος ήταν το Δημόσιο και το παραχώρησε στον Δήμο, με τον όρο αυτός να κάνει εργασίες ανάπλασης μέχρι τον Φεβρουάριο του 2009 (σε 2 εβδομάδες από τώρα). Αν η ανάπλαση δε γίνει, τότε <span style="font-weight: bold;">ο Δήμος χάνει την κυριότητα του κτήματος</span>. Αυτή επανέρχεται στο Δημόσιο, το οποίο με τη σειρά του φαίνεται <span style="font-weight: bold;">θετικό στο αίτημα της ΔΕΗ για παραχώρηση</span>, επομένως ανοίγει ο δρόμος για την κατασκευή του εργοστασίου. <a href="http://www.greenpeace.org/greece/press/118523/alliveri-history">Διαβάστε περισσότερα εδώ.</a><br /><br />Εθελοντές και ακτιβιστές της Greenpeace έχουν προετοιμάσει το χώρο που θα γίνει η δενδροφύτευση. <a href="http://www.greenpeace.org/greece/news/sunday-aliveri">Δείτε εδώ</a>."<br /><br />Ας αφήσουμε μια φορά το ραχάτι της Κυριακής κι ας πάμε να κάνουμε αυτό που ο Δήμος και το Δημόσιο δεν πρόκειται να κάνουν για μας. Είναι καιρός για πράξεις και όχι μόνο για γκρίνιες.<br /><br /><div style="text-align: center; color: rgb(204, 0, 0);"><span style="font-weight: bold; color: rgb(204, 0, 0);font-size:130%;" >UPDATE</span><br /></div><span style="color: rgb(204, 0, 0);">Eπειδή κάποιοι με ρωτήσατε για το τι έγινε σχετικά με τη δενδροφύτευση, περάστε μια βόλτα από εδώ:</span> <a href="http://www.greenpeace.org/greece/news/trees-not-coal">http://www.greenpeace.org/greece/news/trees-not-coal</a><br /><br /><div style="text-align: center;">ΑΜΕΛΟΔΗΜΗΤΡΑ<br /></div>Dimitra Andritsiouhttp://www.blogger.com/profile/08347920186797690707noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-1484550109015318007.post-21960204008589128772009-01-18T22:30:00.003+02:002009-01-20T12:39:54.065+02:00Βαρβαρότητα!<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SXOWvUkFBhI/AAAAAAAAAjM/i1F42i8ApvA/s1600-h/earth.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 400px; height: 300px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SXOWvUkFBhI/AAAAAAAAAjM/i1F42i8ApvA/s400/earth.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5292739726808516114" border="0" /></a><br />Τον τελευταίο καιρό δεν έχω επισκεφτεί πολλά ιστολόγια κι ούτε έχω γράψει κάποια καινούρια ανάρτηση. Δε φταίει μόνο η δουλειά. Εσύ που διαβάζεις αυτό το ιστολόγιο εδώ και καιρό ξέρεις ότι είμαι αρκετά ευαισθητοποιημένη σε θέματα περιβαλλοντολογικά. Δε μου έφτανε αυτό.. νιώθω εδώ και πολύ καιρό ότι το να είμαι ευαίσθητη/ευαισθητοποιημένη δεν αρκεί. Δεν αρκεί σε μένα πια.<br /><br />Δε μου φτάνει να μαζεύω τις παλλιές εφημερίδες και άλλα χαρτιά της δουλειάς μου και να τα πηγαίνω στους κάδους ανακύκλωσης (άσε που το σύστημα ανακύκλωσης στη Λάρισα δε λειτουργεί απ' ότι έμαθα τελευταία), να βάζω λαμπτήρες εξοικονόμησης ενέργειας και να κλείνω τα περιττά φώτα. Ούτε μου φτάνει να παίρνω μαζί μου στο σουπερμάρκετ της γειτονιάς μου την πάνινη σακούλα για τα ψώνια. Θέλω να μπορώ να πιστέψω ότι μπορώ να κάνω περισσότερα... και <span style="font-weight: bold;">ΜΠΟΡΩ</span> να κάνω περισσότερα! Κι εσύ μπορείς!<br /><br />Ένας καλός μου φίλος, εξάλλου, λέει πως ο καθένας μας μπορεί να κάνει περισσότερα. Λέει πως η κάθε μας προσπάθεια για αυτό το μικρό μπλε πλανήτη που λέγεται Γη πρέπει να ξεκινάει από τον καθένα από εμάς. Αν εσύ ο ίδιος πιστεύεις πως δε μπορείς να βοηθήσεις, τότε δε μπορείς. Κανένας οργανισμός, κανένα κόμμα δε μπορεί γιατί όλα αυτά στηρίζονται σε σένα, σε μένα, (κλπ) ξεχωριστά. Και όλα αυτά δε τα λέει απλά... <span style="font-weight: bold;">τα εννοεί και τα κάνει πράξη</span>.<br /><br />Αν έχεις περάσει από το προφίλ μου στο blogger τελευταία θα είδες ότι το ιστολόγιο "STOP στην ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία" το μοιράζομαι πλέον με τους Οικολόγους Πράσινους Λάρισας (προβάλεται και το blog τους σε αυτά που παρακολουθώ). Όπως, λοιπόν, ίσως μαντεύεις είμαι μέλος των Οικολόγων Πράσινων. Σήμερα, ωστόσο, δε θέλω να σας μιλήσω γι' αυτό.<br /><br />Αυτές τις μέρες έχω διαβάσει και έχω δει πολλά βίντεο για τη σκληρότητα και τη βιαιότητα με την οποία οι εκτροφείς και οι κυνηγοί αντιμετωπίζουν τα ζώα. Μιλάω, βέβαια, για τα ζώα που θυσιάζονται στο βωμό της μόδας και γίνονται γούνινα και δερμάτινα είδη.<br /><span style="font-weight: bold;font-size:180%;" >Μ</span>η μου πεις ότι είμαι υπερβολική!<br /><span style="font-weight: bold;font-size:180%;" >Μ</span>η μου πεις ότι λυπάσαι τους καημένους τους εμπόρους και τους παραγωγούς γούνινων προϊόντων!<br /><span style="font-size:180%;"><span style="font-weight: bold;">Μ</span></span>η μου πεις να τους αφήσω ήσυχους γιατί απλά κάνουν τη δουλειά τους!<br /><span style="font-weight: bold;font-size:180%;" >Μ</span>η μου πεις ότι τα ζώα δεν υποφέρουν!<br /><br />Δες πρώτα τα παρακάτω δύο βίντεο και μετά πες μου ό,τι θες.<br /><span style="font-weight: bold;">Προσοχή!</span> Αν δε διαθέτεις γερό στομάχι, καλύτερα να μη δεις τίποτα. Μόνο επισκέψου το site της <a href="http://www.peta.org/">PETA</a> και ιδιαίτερα τη σελίδα <a href="http://www.peta.org/living/clothingguide.asp">PETA's shopping guide to compassionate clothing</a><br /><br /><object width="425" height="344"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/VTZQnQeAPJc&hl=en&fs=1"><param name="allowFullScreen" value="true"><embed src="http://www.youtube.com/v/VTZQnQeAPJc&hl=en&fs=1" type="application/x-shockwave-flash" allowfullscreen="true" width="425" height="344"></embed></object><br /><br /><embed src="http://www.furisdead.com/swf/trent_fur5.swf" quality="high" pluginspage="http://www.macromedia.com/go/getflashplayer" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" width="240" height="180"></embed><br /><a target="_blank" href="https://ebiz.isiservices.com/peta-e/peta/donation.asp?section_code=I03A4B0A&c=pdonvidv1">Help Stop the Cruel Fur Industry</a>.<br /><div style="text-align: center;">Καλή βδομάδα<br />ΑΜΕΛΟΔΗΜΗΤΡΑ<br /></div>Dimitra Andritsiouhttp://www.blogger.com/profile/08347920186797690707noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-1484550109015318007.post-84027367616725028852009-01-12T11:41:00.007+02:002009-01-13T08:29:30.168+02:00Δε μπορούσα να αντισταθώ!<div style="text-align: center;"><span style="font-size:130%;">Ο Johnny Depp παρουσιάζει βραβείο στις Χρυσές Σφαίρες</span><br />11/01/09<br /><div style="text-align: center;">Δείτε την αντίδραση της Glenn Close (κι εγώ έτσι θα έκανα! χιχιχι) και του Tom Hanks!!!<br /><div style="text-align: center;"><object width="640" height="505"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/8Dmmk_BfPVg&hl=en&fs=1&color1=0xcc2550&color2=0xe87a9f"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/8Dmmk_BfPVg&hl=en&fs=1&color1=0xcc2550&color2=0xe87a9f" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="640" height="505"></embed></object><br /></div></div></div>Dimitra Andritsiouhttp://www.blogger.com/profile/08347920186797690707noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-1484550109015318007.post-2461837473522679032008-12-22T13:37:00.004+02:002009-01-11T03:01:48.686+02:00Battle in Seattle<div style="text-align: center;">Μια ταινία που είδα Χριστουγεννιάτικα και με συγκλόνησε, με συγκίνησε, με έκανε να σκεφτώ. Μια ταινία ντοκουμέντο.<br /></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">Μάχη στο Σιάτλ</span><br /><object width="580" height="365"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/YmQzw-O8eRY&hl=en&fs=1&color1=0xcc2550&color2=0xe87a9f&border=1"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/YmQzw-O8eRY&hl=en&fs=1&color1=0xcc2550&color2=0xe87a9f&border=1" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="580" height="365"></embed></object></span><br /><div style="text-align: left;">Νοέμβριος 1999. Χιλιάδες διαδηλωτές βγαίνουν στους δρόμους τους Σιάτλ σε μια διαμαρτυρία εναντία στη σύνοδο του Οργανισμού του Παγκόσμιου Εμπορίου. Πέντε μέρες που συντάραξαν τον κόσμο.<br /><br />Βασισμένη σε αυτό το γεγονός, η ταινία εξιστορεί τα συμβάντα μέσα από τα μάτια 4 διαδηλωτών-ακτιβιστών, 2 αστυνομικών (και της συζύγου του ενός), ενός γιατρού από την οργάνωση Γιατροί Χωρίς Σύνορα, μιας δημοσιογράφου, ενός πολιτικού Αφρικανικής χώρας και του δημάρχου του Σιάτλ.<br /><br />Ο Τζέι(Martin Henderson), οργανωτής της ειρηνικής (αρχικά) διαμαρτυρίας, ο Τζιάγκο(Andre Benjamin), η Λουίζ(Michelle Rodriguez) και η Σαμάνθα(Jennifer Carpenter), δικηγόρος, είναι οι τέσσερις πρωταγωνιστές της ιστορίας. Ενώ χιλιάδες διαδηλωτές έχουν μαζευτεί σε συγκεκριμένο σημείο της πόλης για να διαμαρτυρηθούν, αυτοί οι 4 μαζί με εκατοντάδες άλλους έχουν οργανώσει να κλείσουν όλες τις βασικές αρτηρίες που οδηγούν στο κέντρο της πόλης όπου θα γίνει το συνέδριο με σύνθημα το "Nobody in! Nobody out! (κανένας δε μπαίνει - κανένας δε βγαίνει). Όλα γίνονται πολύ γρήγορα και την πρώτη μέρα τα καταφέρνουν. Στο χώρο συνεδρίου φτάνουν πολύ λίγοι.<br /><br />Την επόμενη μέρα όμως, μερικοί κουφιοκέφαλοι κουκουλοφόροι αποφασίζουν να γίνουν βίαιοι (κάτι μου θυμίζει, κάτι μου θυμίζει). Τα πράγματα πάνε απ' το κακό στο χειρότερο. Η αστυνομία αρχίζει να πετάει δακρυγόνα, να χτυπάει, να συλλαμβάνει.<br /><br />Εγκλωβισμένοι στα διασταυρωμένα πυρά βρίσκονται οι κάτοικοι του Σιατλ, ενώ περικυκλωμένος βρίσκεται και ο Δήμαρχος (Ray Liotta), ένας σκληροτράχηλος αστυνομικός στους δρόμους (Woody Harrelson) και η εγκυμονούσα σύζυγός του (Charlize Theron)<br /><br />Καλύτερη ατάκα της ταινίας και κατά τη γνώμη μου φοβερό μήνυμα σε όλους όσοι αδιαφορούν είναι η απάντηση του Τζιάγκο σε απορία της δημοσιογράφου. Τον ρωτά (αφού της είπε ότι διαδηλώνει για την απειλή εξαφάνισης ενός σπάνιου είδους χελώνας):<br />- <span style="font-style: italic;">Όλα αυτά για τις χελώνες;</span><br />Κι αυτός απαντά:<br />- <span style="font-style: italic;">Νομίζεις ότι ο κίνδυνος αφανισμού κάποιων σπάνιων μορφών ζωής είναι διαφορετική απ' τα προβλήματα της ανεργίας, την ποιότητα του περιβάλλοντος, και το φαγητό μας που χειροτερεύει; </span><span style="font-weight: bold; font-style: italic;">Όλα αυτά συνδέονται μεταξύ τους.</span><br /><div style="text-align: left;"><br />Δείτε την ταινία! Είναι πραγματικά συγκλονιστική!<br /><br /><span style="font-size:130%;">Αν θέλετε να μάθετε γιατί έγινε αυτή η διαδήλωση ενάντια στον Οργανισμό Παγκόσμιου Εμπορίου, μπείτε σ' αυτή τη σελίδα <a href="http://www.globalexchange.org/campaigns/wto/OpposeWTO.html">http://www.globalexchange.org/campaigns/wto/OpposeWTO.html</a><br /></span><br /><div style="text-align: center;"><span style="font-size:130%;">Καλή χρονιά!</span><br />ΑΜΕΛΟΔΗΜΗΤΡΑ<br /></div></div></div></div>Dimitra Andritsiouhttp://www.blogger.com/profile/08347920186797690707noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-1484550109015318007.post-64408160706854394692008-12-13T15:30:00.004+02:002008-12-13T16:53:41.799+02:00Και τώρα τι;Μια βδομάδα πέρασε από τη <span style="font-weight: bold;">δολοφονία</span> του Αλέξη (εγώ έτσι θα την αποκαλώ. Εκφράσεις όπως: "τραγικός θάνατος", "ο χαμός ενός παιδιού" και "εξοστρακισμός σφαίρας" δεν τις καταλαβαίνω). Ταραχές έγιναν και γίνονται ακόμη. Βιτρίνες έσπασαν, τράπεζες κάηκαν, κλοπές έγιναν. Βροχή από πέτρες έπεσε πάνω σε αστυνομία και μη, παιδιά 13-20 συνελήφθησαν (άδικα ή δίκαια δε θα το κρίνω τώρα), ξύλο έπεσε, οι κουκουλοφόροι (από ποια μεριά άραγε;;;) έπαιξαν το δικό τους παιχνίδι.<br /><br /><span style="font-weight: bold;">Και τώρα τι;;;</span><br /><br />Σε διάφορες χώρες της Ευρώπης γίνονται διαδηλώσεις συμπαράστασης με συμπλοκές με την αστυνομία ή και χωρίς. Τα κανάλια παίζουν το παιχνίδι τους. Η κυβέρνηση αδιαφορεί και προσπαθεί να κουκουλώσει το ένα σκάνδαλο μετά το άλλο. Οι Έλληνες έχουν μοιραστεί σε δύο στρατόπεδα.<br /><br /><span style="font-weight: bold;">Και τώρα τι;;;</span><br /><br />Αυτές τις μέρες έχω ακούσει πολλά. Δε ξέρω τι να πιστέψω. Δε με νοιάζει κι όλας. Ξέρω πως όλοι εμείς σε λίγες μέρες θα το ξεχάσουμε. Ξέρω, επίσης, πως οι νέοι θα ζήσουν σε πολύ χειρότερες συνθήκες από τις δικές μας. Οικονομικά, πολιτικά, οικολογικά τα πράγματα πάνε προς το χειρότερο.<br />Ναι, θλίβομαι και πονάω όταν ακούω πως ένα παιδί δολοφονήθηκε πριν προλάβει να μεγαλώσει.<br />Θλίβομαι και πονάω περισσότερο όταν ξέρω πως αυτή η γενιά θα αναγκαστεί να δουλεύει για 400 - 500 ευρώ το μήνα (στην καλύτερη περίπτωση).<br />Υποφέρω, δε, ακόμη περισσότερο όταν ξέρω πως χιλιάδες παιδιά πεθαίνουν (και θα συνεχίσουν να πεθαίνουν) από ασθένειες που σχετίζονται με την ατμοσφαιρική ρύπανση, τη μόλυνση του νερού, την έλλειψη τροφής, το AIDS, τους πολέμους και την έλλειψη νερού.<div style="text-align: center;"><span style=";font-family:georgia;font-size:180%;" >***</span><br /></div><br />Πριν λίγες μέρες στο ιστολόγιο της Μαρίας Τζιρίτα διάβασα ένα σπουδαίο κείμενο. Ζήτησα την άδεια της Μαρίας και της γυναίκας που το έγραψε, της Αφροδίτης, να το αναρτήσω για να μπορέσουμε να διαδώσουμε το μήνυμα του κειμένου. Ευχαριστώ, Αφροδίτη και Μαρία!<br /><br /><em><strong>"Λίγο πριν τις επερχόμενες γιορτές μας προέκυψε μια μέρα αργίας! Χαράς ευαγγέλια ίσως για κάποιους να ξεκουραστούν για λόγους διαμαρτυρίας, πένθους ή απεργίας.<br />Προσωπικά ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ με τούτη την αναπάντεχη μέρα αργίας!<br />ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ να βλέπω σκηνές βίας να εισβάλλουν μέσα από τις οθόνες στα σπίτια μας, στις καρδιές μας.<br />ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ να ακούω μεγαλεπήβολες κουβέντες και "συγνώμες" από ψηλά ιστάμενα πρόσωπα.<br />ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ να παρατηρώ τους γνωστούς αγνώστους να "λερώνουν" την Ελλάδα μας.<br />ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ να με "βομβαρδίζουν" κουβέντες πρώην, νυν και αυριανών πρωθυπουργών για αντεπιθέσεις μεταξύ τους.<br />ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ να προσπαθώ να μαντέψω την ηλικία των ταραχοποιών,την εθνικότητα ή το χρώμα του κασκόλ που φορούσαν.<br />Πόσα ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ μπορώ να γράψω; Απίστευτα πολλά, τούτες τις μέρες που η Ελλάδα μας πρωταγωνιστεί σε παγκόσμιο επίπεδο. Συγκρατούμαι όμως καθώς στη ζωή μας εισέβαλε ο Αλέξης! Ο Αλέξης, παιδί της διπλανής πόρτας, μαθητής του γειτονικού μας σχολείου, ίσως παιδί του καθενός από εμάς. Έγινε ξαφνικά και απρόσμενα ο δικός μας Αλέξης!<br />Άνοιξαν διάπλατα οι καρδιές όλων μας για να τον αγκαλιάσουμε. Άνοιξαν διάπλατα οι σκέψεις όλων μας για να τον νιώσουμε.<br />Ένα μελαχροινό αγόρι, με το γνωστό casual ντύσιμο των ημερών μας, την κουκούλα της ζακέτας του, το χαμόγελο των 15του χρόνων, την ανεμελιά από τη βόλτα στα internet cafe, ένας έφηβος των blog και του διαδικτύου, να μοιάζει τόσο πολύ με τους δικούς μου γιους! Ήρθε άθελα του να μας αναστατώσει γλυκά, μα πονεμένα! Ήρθε να μας "ζητήσει" να του ευχηθούμε "καλό ταξίδι", γιατί ξαφνικά λες και χρειαζόταν ένας άγγελος τον ουρανό!<br />Ο πόνος εξαπλώθηκε απίστευτα γρήγορα στους χώρους που κινιόταν, στους συγγενείς του, στις παρέες του, σε όλους εμάς. Στάθηκε αφορμή ο χαμός ενός αθώου αμούστακου αγοριού να σκεφτούν κάποιοι την ανεργία, τη φτώχεια, την αδικία, την πείνα ίσως. Στάθηκε αφορμή να ξεπεράσουμε την μνήμη του για να επιδοθούμε στη λύση των εγχώριων προβλημάτων. Στάθηκε αφορμή να ξεχαστούν τα τόσα σκάνδαλα που μας περιτριγύριζαν.<br />Γιατί δε στάθηκε αφορμή να σκεφτούμε τα παιδιά μας; Δεν θα 'πρεπε να σκεφτούμε τις ανησυχίες τους, τη μουσική τους, τις εκφράσεις τους; Δεν θα 'πρεπε να σκεφτούμε τον πόνο των δικών του; Τον πόνο της μάνας που σαν κινηματογραφική ταινία μικρού μήκους πέρασε από μπροστά της η μόλις 15 χρόνων συμβίωση της με τον Αλέξη της!<br />Τούτες τις γιορτές θα είναι όλα διαφορετικά για την οικογένεια του Αλέξη. Εμείς όλοι θα ξεχάσουμε, εκείνη ΠΟΤΕ.<br />Οι έμποροι θα αποζημιωθούν, τα κανάλια θα μετράνε τις τηλεθεάσεις τους, τα κόμματα θα συνεχίσουν να διαφωνούν -για το ποιος και πότε διόρισε τον ειδικό φρουρό- γιατί εμείς τους το επιτρέπουμε, θα βρεθούν άλλα σκάνδαλα να μας ταλαιπωρούν. Ενώ εμείς όλοι, οι απλοί πολίτες θα βρούμε χαρά και ευτυχία πίσω από ένα πολύχρωμο, αμπαλαρισμένο, πρωτοχρονιάτικο δώρο.<br />Ας προσφέρουμε ΑΓΑΠΗ στη μνήμη του Αλέξη. Αληθινή ΑΓΑΠΗ προς την οικογένεια μας, τους φίλους, τους γείτονες, την νεολαία μας, τους εχθρούς μας ακόμη. Μ' αυτό θα χαίρεται ο Αλέξης από εκεί πάνω όπου ΖΕΙ σαν άγγελος, από τα ξημερώματα μιας Κυριακής του Δεκέμβρη. Ίσως έτσι γαληνέψουν οι καρδιές των ένστολων που μας προστατεύουν. Ίσως έτσι γαληνέψουν οι καρδιές των κουκουλοφόρων που καταστρέφουν. Ας γίνει φάτνη η καρδιά μας, όπως το σπήλαιο της Βηθλεέμ, για να γεννηθεί πάλι ο Χριστός μας!"</strong></em><br /><br /><div style="text-align: center;"><span style="font-weight: bold;">Αγάπη</span>, λοιπόν! Ας είναι αυτό το μήνυμα των ημερών. Διαδώστε το, φωνάξτε το παντού!<br /></div><div style="text-align: center;">Καλό Σαββατοκύριακο!<br /></div><div style="text-align: center;">ΑΜΕΛΟΔΗΜΗΤΡΑ<br /><br /></div><span style="font-size:85%;">ΥΓ: Ξέρω πως το φόντο, οι εικόνες και η μουσική στο blog μου δε συνάδουν με αυτά που γράφω. Συγχωρέστε με.</span>Dimitra Andritsiouhttp://www.blogger.com/profile/08347920186797690707noreply@blogger.com29tag:blogger.com,1999:blog-1484550109015318007.post-26279882695021150132008-12-09T10:37:00.005+02:002008-12-09T11:12:07.745+02:00Επιστολή<div style="text-align: left;">Αγαπητό μου παιδί, Αλέξανδρε...<br /></div>λυπάμαι:<br /><ul><li>που δε σε γνώρισα... γιατί μαθαίνω ότι ήσουν σπουδαίο πλάσμα<br /></li><li>που έφυγες πολύ νωρίς</li><li>που σου στέρησαν την ευκαιρία να εκπληρώσεις τα όνειρά σου</li><li>που σου πήραν τη ζωή τόσο άδικα</li><li>που έχω την εντύπωση ότι άλλος ένας δολοφόνος θα μείνει ατιμώρητος<br /></li></ul>Θυμώνω:<br /><ul><li>που ορισμένοι βρήκαν αφορμή να πλιατσικολογήσουν, να κάψουν τις περιουσίες των απλών ανθρώπων... έχω την εντύπωση πως θα διαφωνούσες<br /></li><li>που η αστυνομία έχει γαλουχηθεί με ασυδοσία</li><li>και που μη-εκπαιδευμένοι άνθρωποι παίρνουν όπλο στα χέρια τους<br /></li></ul>Ελπίζω και εύχομαι να είσαι ο τελευταίος αδικοχαμένος, αγόρι μου.<br /><br />Ευελπιστώ ότι κάποτε σ' αυτή τη χώρα, οι ένοχοι θα τιμωρούνται και οι αθώοι θα δικαιώνονται.<br /><br />Καλό ταξίδι, Αλέξανδρε<br /><div style="text-align: center;"><object width="445" height="364"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/_5NGX_tRoXY&hl=en&fs=1&color1=0x2b405b&color2=0x6b8ab6&border=1"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/_5NGX_tRoXY&hl=en&fs=1&color1=0x2b405b&color2=0x6b8ab6&border=1" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="445" height="364"></embed></object><br /></div><div style="text-align: center;"><span style="font-weight: bold;font-size:180%;" >***</span><br /><div style="text-align: left;">Τέσσερις μέρες τώρα σκέφτομαι, κλαίω, θυμώνω, αναρωτιέμαι σε ποια χώρα αλλά και ποια εποχή ζούμε! Διαβάζοντας σήμερα το άρθρο του Στέλιου Κούλογλου στο <a href="http://www.tvxs.gr/v1205">ΤV χωρίς σύνορα</a> αλλά και το <a href="http://efhbos.wordpress.com/2008/12/07/gregory/">blog</a> ενός φίλου του " Gregory" και παρακολουθώντας τα τεκταινόμενα σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη αλλά και στην πόλη μου θεώρησα πως έπρεπε να πω ένα τελευταίο αντίο.<br /></div></div>Dimitra Andritsiouhttp://www.blogger.com/profile/08347920186797690707noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-1484550109015318007.post-83003428360550599152008-12-06T21:02:00.012+02:002008-12-07T00:16:22.947+02:00Αναζητείται οTim Burton! Επείγον!Α, και να φέρει μαζί του μια ταινία, παρακαλώ. Κατά προτίμηση το Nightmare before Christmas. Mας κάνει και το Corpse Bride, όμως. Όποιος τον/τα βρει να μου τον/τα παραδώσει και θα πάρει μεγάααααααλη αμοιβή!<br />Ευχαριστώ,<br />Η βαριεστημένη Αμελοδήμητρα<br /><br /><div style="text-align: center;"><object width="445" height="364"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/Wv1HX80u5x4&hl=en&fs=1&color1=0x2b405b&color2=0x6b8ab6&border=1"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/Wv1HX80u5x4&hl=en&fs=1&color1=0x2b405b&color2=0x6b8ab6&border=1" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="445" height="364"></embed></object></div><br /><div style="text-align: center;"><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >Jack's lament </span><br /></div><div style="text-align: center;">(Το θλιμμένο τραγούδι του Τζακ)<br /></div><div style="text-align: center;">Χμμ, κάτι μου θυμίζει, κάτι μου θυμίζει!<br /><br /></div><br /><br /><div style="text-align: center;"><object width="445" height="364"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/sEK5w2MWB1Y&hl=en&fs=1&border=1"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/sEK5w2MWB1Y&hl=en&fs=1&border=1" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="445" height="364"></embed></object></div><br /><div style="text-align: center;"><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >What's this?</span><br /></div><div style="text-align: center;">"Πού είμαστε;<br /></div><div style="text-align: center;">Είναι άγνωστο μέρος.<br /></div><div style="text-align: center;">Τι είναι αυτά;<br /></div><div style="text-align: center;">Τι είναι αυτά; (Παντού χρώματα!)<br /></div><div style="text-align: center;">'Ασπρα πράγματα στον αέρα. (Τι είναι αυτό;)<br /></div><div style="text-align: center;">Απίστευτο, θα ονειρεύομαι. (Ξύπνα Τζακ, δεν είναι σωστό.)<br /></div><div style="text-align: center;">Τι είναι αυτά; (Κάτι δεν πάει καλά.)<br /></div><div style="text-align: center;">Τι είναι αυτά; ('Ανθρωποι τραγουδάνε.)<br /></div><div style="text-align: center;">Τι είναι αυτά; (Μικρά πλάσματα γελάνε.)<br /></div><div style="text-align: center;">'Ολοι φαίνονται ευτυχισμένοι. (Μήπως τρελάθηκα;)<br /></div><div style="text-align: center;">Παιδιά πετάνε χιονόμπαλες, (αντί για κρανία.)<br /></div><div style="text-align: center;">Φτιάχνουν παιχνίδια και (κανείς δεν είναι νεκρός.)<br /></div><div style="text-align: center;">Σ'όλα τα τζάμια πάχνη, (δεν πιστεύω στα μάτια μου!)<br /></div><div style="text-align: center;">Νιώθω στα κόκκαλά μου (ζεστασιά να'ρχεται από μέσα.)<br /></div><div style="text-align: center;">Τι είναι αυτό; (Κρεμάνε γκυ!)<br /></div><div style="text-align: center;">Φιλιούνται; (Είναι πρωτοφανές!)<br /></div><div style="text-align: center;">Ακούνε παραμύθια, (ψήνουν κάστανα στη φωτιά)<br /></div><div style="text-align: center;">Τι είναι αυτό;<br /></div><div style="text-align: center;">Τι είναι αυτό; Εδώ μέσα έχουν ένα δεντράκι.<br /></div><div style="text-align: center;">Τι περίεργο! Γιατί; (Κρεμάνε διάφορα πράγματα.)<br /></div><div style="text-align: center;">Ηλεκτρικά φώτα σε σπάγγους και όλοι χαμογελούν.<br />Φαίνεται διασκεδαστικό. (Λέτε να έγινε η ευχή μου;)<br /></div><div style="text-align: center;">Τι είναι αυτό;<br /></div><div style="text-align: center;">Τι είν'ετούτο πάλι; (Παιδιά που κοιμούνται.)<br /></div><div style="text-align: center;">Δεν κρύβεται τίποτα (κάτω απ'το κρεβάτι...)<br /></div><div style="text-align: center;">Δεν υπάρχουν βρυκόλακες (να τα τρομάξουν.)<br /></div><div style="text-align: center;">Μόνο χαριτωμένα πλασματάκια...<br /></div><div style="text-align: center;">που νιώθουν ασφαλή στην ονειροχώρα τους.<br /></div><div style="text-align: center;">Τι είναι αυτό;<br /></div><div style="text-align: center;">Δεν υπάρχουν τέρατα, δεν υπάρχουν εφιάλτες.<br /></div><div style="text-align: center;">Αντί γι'αυτά, παντού καλή διάθεση.<br /></div><div style="text-align: center;">Αντί για στριγγλιές, ακούω μουσική.<br /></div><div style="text-align: center;">Ευωδιά από γλυκά και πίτες κυκλοφορεί παντού.<br /></div><div style="text-align: center;">Εικόνες, ήχοι παντού γύρω.<br /></div><div style="text-align: center;">Ποτέ δεν έχω νιώσει τόσο ωραία.<br /></div><div style="text-align: center;">Το κενό μέσα μου συμπληρώθηκε.<br /></div><div style="text-align: center;">Δεν μπορώ να τα χορτάσω, τα θέλω δικά μου.<br /></div><div style="text-align: center;">Πρέπει να μάθω τι είναι αυτό το μέρος που βρήκα.<br /></div><div style="text-align: center;">Τι είναι αυτό;<br /></div><div style="text-align: center;">Χριστουγεννούπολη;</div><p></p><div style="text-align: center;">Μουσική - στίχοι (για όλη τη ταινία!)<br /></div><div style="text-align: center;">The one and only... Danny Elfman <br /><br /></div><br /><br /><div style="text-align: center;"><object width="445" height="364"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/qaMcImrNnOQ&hl=en&fs=1&color1=0x2b405b&color2=0x6b8ab6&border=1"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/qaMcImrNnOQ&hl=en&fs=1&color1=0x2b405b&color2=0x6b8ab6&border=1" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="445" height="364"></embed></object></div><br /><div style="text-align: center;"><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >Piano duet</span><br /></div><div style="text-align: center;">Υπέροχο! Ειδικά το σπασμένο χεράκι που παίζει μόνο του στο τέλος είναι καταπληκτική ιδέα!<br /></div><div style="text-align: center;">Ωραία νύφη, όμως! Tέτοιο κορμί! Τέτοιο πρόσωπο!<a href="http://www.glitter-graphics.com/"><img src="http://dl3.glitter-graphics.net/pub/568/568363v9kx6xu2g5.gif" width="35" border="0" height="30" /></a>Μήπως το μπλε μαλλί να το κάνουμε μόδα; Πρέπει να το σκεφτώ.<br /></div><div style="text-align: center;">Αλλά ο Βίνσεντ είναι όλα τα λεφτά! Τύφλα να'χει ο Johnny Depp.<br /><br /></div><br /><br /><div style="text-align: center;"><object width="445" height="364"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/VVOHG0CB6xE&hl=en&fs=1&border=1"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/VVOHG0CB6xE&hl=en&fs=1&border=1" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="445" height="364"></embed></object></div><br /><div style="text-align: center;"><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >Vincent's Piano Solo</span><br /></div><div style="text-align: center;">Καταπληκτική μουσική! (Σκίζει ο Danny Elfman)<br /></div><br /><div style="text-align: center;">Vincent, I love you!</div>Dimitra Andritsiouhttp://www.blogger.com/profile/08347920186797690707noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-1484550109015318007.post-38144547985746068132008-12-03T14:29:00.006+02:002008-12-03T17:10:23.389+02:00σοκολάτα, chocolate, chocolat, cioccolata, chocolati...<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/STafGBi-49I/AAAAAAAAAf4/4JMQ6zpzusA/s1600-h/chocolates_20.164115621_std.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 240px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/STafGBi-49I/AAAAAAAAAf4/4JMQ6zpzusA/s320/chocolates_20.164115621_std.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5275578939354309586" border="0" /></a><br />Δεν ξέρω γιατί, αλλά αυτό που πάντα συνδυάζω με τα Χριστούγεννα είναι συγκεκριμένες ταινίες, οι οποίες μπορεί να έχουν σχέση με τα Χριστούγεννα ή μπορεί απλά εγώ να τις συνδέω με αυτή την εποχή, και, φυσικά, σοκολάτα σε ό,τι μορφή μπορεί κανείς να φανταστεί:<br /><ul><li>Σοκολατάκια γεμιστά (με φρούτα, με ξηρούς καρπούς, με δημητριακά, κτλ), σοκολατάκια γάλακτος, σοκολατάκια με πιπέρι, σοκολατάκια με μαύρη πικρή σοκολάτα.<br /></li><li>Τρούφες, σοκολατίνες, black forest, σεράνο.</li><li>Σοκολάτα αμυγδάλου (τη συγκεκριμένη, κλασσική με τα άνθη αμυγδαλιάς στη συσκευασία),σοκολάτα μαύρη με 70-75% κακάο, σοκολάτα <a href="http://www.valrhona.com/">Valrhona</a> - κατά την ταπεινή μου γνώμη η καλύτερη σοκολάτα του κόσμου.</li><li>Μους σοκολάτας, σουφλέ σοκολάτας</li><li>Μα πάνω απ' όλα ζεστή σοκολάτα που φτιάχνω εγώ. Είτε με διάφορα μπαχαρικά, είτε με marshmallows και candy canes (αν βρίσκω εδώ που ζω)</li></ul>Σας τρέχουν ήδη τα σάλια, ε;;; Γενικά, έχω λατρεία στη σοκολάτα... εγώ κι οι Ούμπα-Λούμπα!!!<br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/STafGjr1RJI/AAAAAAAAAgI/K8tdwjxkF18/s1600-h/peirasmos.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 297px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/STafGjr1RJI/AAAAAAAAAgI/K8tdwjxkF18/s320/peirasmos.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5275578948518233234" border="0" /></a><br />Όταν μάλιστα οι ταινίες έχουν θέμα τη σοκολάτα τότε το αποτέλεσμα είναι δύο ταινίες που συνήθως βλέπω τη μία μετά την άλλη συνοδεύοντας τες με, τι άλλο(;), σοκολάτα! Κάτι σα μαραθώνιος.<br /><br /><div style="text-align: center;"><span style="font-weight: bold;font-family:georgia;font-size:130%;" ><span style="color: rgb(204, 0, 0);">Charlie and the chocolate factory</span></span><br /><div style="text-align: left;">Ποιος δε θα ήθελε να βουτήσει μέσα σ' ένα ποτάμι σοκολάτας; Ειδικά αν η τιμωρία είναι να σε κάνουν σοκολάτα με γέμιση φράουλας!<br />Ένα μαγικό παραμύθι του <a href="http://www.roalddahl.com/">Roald Dahl</a> με βαθιά νοήματα-διδάγματα για τη λαιμαργία, την απληστία, την εγωπάθεια και τη συνήθεια των ανθρώπων να μην πιστεύουν στη μαγεία, την καλοσύνη και τις αγνές προθέσεις, σκηνοθετημένη από τον απίστευτο και λατρεμένο Tim Burton και με μουσική από τον Danny Elfman.<br /><div style="text-align: center;"><object width="425" height="349"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/VRyCFnnbsYQ&hl=en&fs=1&color1=0x2b405b&color2=0x6b8ab6&border=1"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/VRyCFnnbsYQ&hl=en&fs=1&color1=0x2b405b&color2=0x6b8ab6&border=1" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="425" height="349"></embed></object><br /><div style="text-align: left;">Συνοδεύεται με μπράουνις, κέικ σοκολάτας, σοκολάτα με γέμιση φράουλας, 3-4 ποτηράκια Baileys, χριστουγεννιάτικο δέντρο, λαμπιόνια, διάθεση για χορό και τραγούδι και, προαιρετικά, παρέα.<br /><div style="text-align: center;"><object width="425" height="349"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/cEVilNDXd0A&hl=en&fs=1&color1=0x2b405b&color2=0x6b8ab6&border=1"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/cEVilNDXd0A&hl=en&fs=1&color1=0x2b405b&color2=0x6b8ab6&border=1" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="425" height="349"></embed></object><br /></div><div style="text-align: center;"><br /><span style="font-weight: bold; color: rgb(204, 0, 0);font-size:130%;" >Chocolat</span><br /><div style="text-align: left;"><div style="text-align: center;">Σοκολάτα=αμαρτία<br /></div>Ένα χωριό της Γαλλίας στη δεκαετία του '50, ένας θρησκευόμενος δήμαρχος-άρχοντας του τόπου, μία γυναίκα χωρίς πατρίδα/ρίζες που πάει όπου φυσάει ο βόρειος άνεμος τραβώντας την κόρη της μαζί, ένας πειρατής του γλυκού νερου-τσιγγάνος, ένα τραυματισμένο καγκουρό και πολλοί άλλοι είναι τα κομμάτια ενός παζλ που ενώνονται με αγάπη και μπόλικη δόση σοκολάτας.<br />Όμορφες σκηνές και υπέροχες ερμηνείες.<br /><div style="text-align: center;"><object width="425" height="349"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/KEzzbBc7Tw4&hl=en&fs=1&color1=0x2b405b&color2=0x6b8ab6&border=1"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/KEzzbBc7Tw4&hl=en&fs=1&color1=0x2b405b&color2=0x6b8ab6&border=1" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="425" height="349"></embed></object><br /><object width="425" height="349"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/Waij07EjM5k&hl=en&fs=1&color1=0x2b405b&color2=0x6b8ab6&border=1"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/Waij07EjM5k&hl=en&fs=1&color1=0x2b405b&color2=0x6b8ab6&border=1" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="425" height="349"></embed></object><br /><div style="text-align: left;">Θα τη συνοδέψετε με μεγάλες ποσότητες σοκολάτας κατά προτίμηση ζεστή (επειδή είναι σίγουρο ότι θα σας τρέχουν τα σάλια... όχι μόνο από τα διάφορα σοκολατοειδή που θα βλέπετε!), μελομακάρονα, κουραμπιέδες, γκυ, κόκκινα παπούτσια και φορέματα εποχής. Για τους άντρες, βάλτε τη γυναίκα σας να ντυθεί Βιάν... μπορεί να κρατήσει το στυλάκι και τις απόκριες (άντε βρε, πάλι οικονομία σας κάνω)<br /><br /><span style="font-size:85%;"><span style="font-weight: bold;">ΣΗΜ</span>: Το γεγονός ότι ο Johnny Depp παίζει και στις δύο ταινίες είναι τυχαίο. Σας το ορκίζομαι... ε, καλά.. ας πούμε...!!</span><br /><span style="font-weight: bold;"><br /></span>Κι<span style="font-weight: bold;"> </span>επειδή όλη αυτή την αναφορά στη σοκολάτα σας φαίρνει μια λιγούρα, να μια αγαπημένη μου συνταγή για ζεστή σοκολάτα:<br /><br /><div style="text-align: center;"><span style="font-size:180%;">Ζεστή σοκολάτα με μπαχαρικά</span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/STafFgMys7I/AAAAAAAAAfw/CFKJZ1RREOU/s1600-h/1coca1.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 262px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/STafFgMys7I/AAAAAAAAAfw/CFKJZ1RREOU/s320/1coca1.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5275578930402866098" border="0" /></a><ul><li>200γρ μαύρη σοκολάτα με μεγάλη περιεκτικότητα σε κακάο</li><li>1 μπαστουνάκι βανίλια</li><li>1 μπαστουνάκι κανέλα</li><li>2 καρφάκια γαρύφαλλο</li><li>1 μοσχοκάρυδο</li><li>2 κόκκοι μαύρο πιπέρι</li><li>250 ml νερό</li><li>750 ml πλήρες γάλα</li><li>200 ml κρέμα γάλακτος</li><li>1 κουταλιά ζάχαρη (προαιρετικά)</li><li>4 πρέζες κακάο</li></ul><div style="text-align: left;">Σε μια κατσαρόλα τοποθετήστε τη βανίλια, την κανέλα, το γαρύφαλλο, το πιπέρι, το μοσχοκάρυδο και το νερό και αφήστε τα να βράσουν σε χαμηλή φωτιά για 20 λεπτά. Απομακρύνετε τα από τη φωτιά και σουρώστε. Ξαναβάλτε στη φωτιά το νερό που προέκυψε μετά το σούρωμα και προσθέστε σιγά-σιγά το γάλα ανακατεύοντας. Βγάλτε το μίγμα από τη φωτιά και προσθέστε τη σοκολάτα κομμένη σε κομματάκια. Συνεχίστε να ανακατεύετε. Χτυπήστε την κρέμα γάλακτος με τη ζάχαρη, αδειάστε τη σαντιγί πάνω από το μίγμα της σοκολάτας και αφήστε το για λίγα λεπτά να βράσει ανακατεύοντας συνεχώς με μια ξύλινη κουτάλα. Σερβίρετε το ρόφημα σε κούπες και πασπαλίστε κάθε κούπα με κακάο ή κανέλα - ό,τι προτιμάτε. Και μην ξεχνάτε: πίνεται πολύ ζεστή!<br /></div><br />Ουφ, τελείωσα! Άντε, καλό απόγευμα!<br />ΑΜΕΛΟΔΗΜΗΤΡΑ<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/STafGVUePgI/AAAAAAAAAgA/pSofRyGgG4c/s1600-h/chocolate_souffle.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 300px; height: 264px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/STafGVUePgI/AAAAAAAAAgA/pSofRyGgG4c/s320/chocolate_souffle.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5275578944662158850" border="0" /></a></div><span style="font-weight: bold;"></span></div></div></div></div></div></div></div></div>Dimitra Andritsiouhttp://www.blogger.com/profile/08347920186797690707noreply@blogger.com14tag:blogger.com,1999:blog-1484550109015318007.post-46114995242752098532008-11-30T14:25:00.004+02:002008-11-30T15:10:35.912+02:00Στης Λαρίσης το ποτάμι...<div style="text-align: center;"><span style="color: rgb(51, 102, 255);font-size:130%;" >... 'κει θα πέσω να πνιγώ!</span><br /><div style="text-align: left;">Εγώ, βέβαια, δεν το συνιστώ... τουλάχιστον όχι πια! Όχι επειδή η αυτοκτονία είναι αμαρτία, αλλά επειδή, πολύ απλά, ΔΕ θα πνιγείτε! Που να το βρεί ο έρμος ο ποταμός το νερό για να πνιγείτε;;;<br /><br />Άντε, και βρήκατε λίγο νεράκι... και πάλι το μόνο που θα καταφέρετε είναι να χτυπήσετε και το πιο πιθανό είναι να βγείτε... γκουχ-γκουχ, γκλουπ (ξεροβήχω & ξεροκαταπίνω, καλέ!)... <span style="font-weight: bold;">μεταλλαγμένοι</span>! Ναι, αυτό που ακούσατε!<br /><br />Τόσο σκουπίδι που είναι μαζεμένο στις όχθες αλλά και μέσα στο νερό και τόσα δηλητήρια που ρίχνουν χρόνια τώρα οι αγρότες, τι περιμένετε; Να μην αναφέρω βέβαια και το κλείσιμο του φράγματος για να γίνουν, λέει, έργα στο ποτάμι μέσα στη Λάρισα. Στάσιμο το νεράκι για δύο χρόνια κι απ' το κακό του έχει πρασινίσει και φύτρωσε! Σαν χλοοτάπητας έγινε το καημένο και αποτελεί κίνδυνο για τις γιαγιάδες που το περνάνε για γρασίδι και σα θυμούνται τα παιδικάτα τους, πάνε να ξαπλώσουν πάνω. Στο τσάκ τις προλαβαίνουν τα παιδιά και τα εγγόνια τους: "Μη, γιαγιά, μη! Νερό είναι!"<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/STKL7DgEIZI/AAAAAAAAAfQ/3agWzqejC9M/s1600-h/p1000718.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 300px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/STKL7DgEIZI/AAAAAAAAAfQ/3agWzqejC9M/s400/p1000718.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5274431960272609682" border="0" /></a><br />Που λέτε, δεν του φτάνουν όλα αυτά του καημένου του Πηνειού, που αν ήταν άνθρωπος θα είχε αυτοκτονήσει απ' τον καημό του, αλλά ταυτόχρονα του κόβουν τα δεντράκια για τα "έργα" που προανέφερα - βλέπεις θέλουν να μας κάνουν Παρίσι με καραβάκια να πηγαινοέρχονται στο ποτάμι και να κάνουν βόλτα τους τουρίστες! Α, ρε Δήμαρχε! Ποιο ποτάμι; Αυτό που στερεύει;;; Που σε λίγα χρόνια θα λέμε το νερό νεράκι;;; Δεν ασχολείσαι, λέω εγώ, με τα πολλά και σοβαρά προβλήματα της Λάρισας;<br /><br />Να μην αναφέρω τις αμμοληψίες που γίνονται σε διάφορα σημεία κατα μήκος του ποταμού και τις αποψιλώσεις για να γίνουν αυτές οι αμμοληψίες. Σε μια εποχή δε, που ο Νομάρχης επίσημα απαγορεύει τις αμμοληψίες αλλά ανεπίσημα... ποιος ξέρει τι γίνεται;;<br /><br />Διάβασα σχετική ανάρτηση (δες <a href="http://ecolarissa.blogspot.com/2008/11/blog-post.html">εδώ</a>)στο site/blog των Οικολόγων Πράσινων Λάρισας και έφριξα!<br /><br />Πάρτε και τα δύο βιντεάκια των Οικολόγων Πράσινων Λάρισας (μπράβο, παιδιά! συνεχίστε την καλή δουλειά):<br />Για τις κοίτες του ποταμού μέσα στην πόλη:<br /><div style="text-align: center;"><object width="425" height="349"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/zc59GwDJKHg&hl=en&fs=1&color1=0xe1600f&color2=0xfebd01&border=1"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/zc59GwDJKHg&hl=en&fs=1&color1=0xe1600f&color2=0xfebd01&border=1" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="425" height="349"></embed></object><br /><div style="text-align: left;">Για το ποτάμι σε περιοχή κοντά στα Τέμπη:<br /><div style="text-align: center;"><object width="425" height="349"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/0lSjMlQC4y0&hl=en&fs=1&color1=0x2b405b&color2=0x6b8ab6&border=1"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/0lSjMlQC4y0&hl=en&fs=1&color1=0x2b405b&color2=0x6b8ab6&border=1" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="425" height="349"></embed></object><br />Καλή βδομάδα,<br />ΑΜΕΛΟΔΗΜΗΤΡΑ<br /></div></div></div></div></div>Dimitra Andritsiouhttp://www.blogger.com/profile/08347920186797690707noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-1484550109015318007.post-46557479451024313222008-11-23T13:04:00.011+02:002008-11-23T14:05:10.880+02:00Χρυσάνθεμα τα λατρέμενα<div style="text-align: center;"><span style="font-weight: bold;font-family:georgia;" >Τα λουλούδια του φθινοπώρου.</span><br /></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><div style="text-align: left;"><span style="font-weight: bold;font-size:180%;" >Τ</span>α λατρεύω! Μάλλον επειδή τα έχω συνδυάσει με τη γιορτή μου... αυτά και το κατακίτρινο φόρεμα που πάντα αγόραζα για του Αγίου Δημητρίου. Η μητέρα μου πάντοτε είχε και έχει στον κήπο χρυσάνθεμα και ανυπομονούσαμε να φτάσει η εποχή τους. Λατρεμένο χρώμα το κίτρινο αλλά πείτε μου πως ν' αντισταθώ στα ρόζ, τα φούξια, τα κόκκινα, τα δίχρωμα, τρίχρωμα, κ.ο.κ.;<br /><br /></div><div style="text-align: left;"><span style="font-weight: bold;font-size:180%;" >Τ</span>ο προηγούμενο Σαββατοκύριακο επισκέφτηκα το χωριό μου όπως συνήθως και με την ευκαιρία του τριημέρου βρήκα χρόνο να φωτογραφήσω μερικά από τα αγαπημένα μου λουλούδια. Περιττό να πω ότι παρά το κρύο ήμουν και τις τρεις μέρες έξω για να τα χαζεύω. Να 'τα, λοιπόν, κι ελπίζω να σας κάνουν να νιώσετε το ίδιο όμορφα που ένιωσα κι εγώ και συνεχίζω να νιώθω βλέποντας και ξαναβλέποντας τις φωτογραφίες.<br /><br /></div></div><div style="text-align: center;">1. Συνδυασμός χρυσού και κανελί! Τέλειο, έτσι;<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SSlB4-bNkLI/AAAAAAAAAfI/qr9c2zKwuhE/s1600-h/chrysanthemums+003.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 300px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SSlB4-bNkLI/AAAAAAAAAfI/qr9c2zKwuhE/s400/chrysanthemums+003.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5271817285899489458" border="0" /></a></div><div style="text-align: center;">2. Το πανέμορφο φούξια<br /></div><div style="text-align: center;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SSk6TOwbZDI/AAAAAAAAAeI/bsXzqFG-FO8/s1600-h/chrysanthemums+011.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 300px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SSk6TOwbZDI/AAAAAAAAAeI/bsXzqFG-FO8/s400/chrysanthemums+011.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5271808940867019826" border="0" /></a>3. Ροζ όνειρο! (τεράστιος θάμνος γεμάτος από ροζ λουλούδια)<br /></div><div style="text-align: center;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SSk5XlgLogI/AAAAAAAAAdw/H6zoNn2y544/s1600-h/chrysanthemums+008.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 300px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SSk5XlgLogI/AAAAAAAAAdw/H6zoNn2y544/s400/chrysanthemums+008.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5271807916180742658" border="0" /></a>4. Λευκό=αγνότητα<br /></div><div style="text-align: center;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SSk6TJUJA-I/AAAAAAAAAeA/MRwJcwODbkE/s1600-h/chrysanthemums+013.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 300px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SSk6TJUJA-I/AAAAAAAAAeA/MRwJcwODbkE/s400/chrysanthemums+013.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5271808939406197730" border="0" /></a>5. γλυκό σα ζαχαρωτό<br /></div><div style="text-align: center;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SSk6TqvvawI/AAAAAAAAAeY/PUCn2CzITLQ/s1600-h/chrysanthemums+016.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 300px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SSk6TqvvawI/AAAAAAAAAeY/PUCn2CzITLQ/s400/chrysanthemums+016.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5271808948380330754" border="0" /></a>6 Ρίγες παντού<br /></div><div style="text-align: center;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SSk6Tg_EZ_I/AAAAAAAAAeQ/Dquyx81rqM4/s1600-h/chrysanthemums+015.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 300px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SSk6Tg_EZ_I/AAAAAAAAAeQ/Dquyx81rqM4/s400/chrysanthemums+015.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5271808945760266226" border="0" /></a>6. Υπέροχο σομόν<br /></div><div style="text-align: center;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SSk6TxSjbcI/AAAAAAAAAeg/MHiztbiPeoY/s1600-h/chrysanthemums+018.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 300px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SSk6TxSjbcI/AAAAAAAAAeg/MHiztbiPeoY/s400/chrysanthemums+018.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5271808950136958402" border="0" /></a>7. Λαμπερό σαν τον ήλιο<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SSk5XWtumOI/AAAAAAAAAdg/2rrQntAeSgI/s1600-h/chrysanthemums+002.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 300px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SSk5XWtumOI/AAAAAAAAAdg/2rrQntAeSgI/s400/chrysanthemums+002.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5271807912211028194" border="0" /></a>8. Φούξια, άσπρα, δίχρωμα όλα στο ίδιο φυτό<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SSk5X6siDUI/AAAAAAAAAd4/s1zeyz5hqSs/s1600-h/chrysanthemums+010.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 300px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SSk5X6siDUI/AAAAAAAAAd4/s1zeyz5hqSs/s400/chrysanthemums+010.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5271807921869688130" border="0" /></a>9. κι άλλο κίτρινο<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SSk5XQTiqiI/AAAAAAAAAdo/jcAws_qgGAg/s1600-h/chrysanthemums+004.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 300px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SSk5XQTiqiI/AAAAAAAAAdo/jcAws_qgGAg/s400/chrysanthemums+004.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5271807910490581538" border="0" /></a>10. Ο ίδιος ρόζ θάμνος που είδατε στο 3 φωτογραφημένος απ' έξω.<br /></div><div style="text-align: center;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SSk78UZcuZI/AAAAAAAAAew/pCOsw3Qr8Uk/s1600-h/chrysanthemums+020.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 300px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SSk78UZcuZI/AAAAAAAAAew/pCOsw3Qr8Uk/s400/chrysanthemums+020.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5271810746267515282" border="0" /></a>11. Πανδαισία χρωμάτων<br /></div><div style="text-align: center;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SSk78PB_E4I/AAAAAAAAAeo/iSI7qPuAS70/s1600-h/chrysanthemums+017.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 300px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SSk78PB_E4I/AAAAAAAAAeo/iSI7qPuAS70/s400/chrysanthemums+017.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5271810744826925954" border="0" /></a>12. Και πάλι κίτρινο! Είπαμε είναι το αγαπημένο μου χρώμα<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SSk79sfZoDI/AAAAAAAAAfA/1WOrLpW5JdE/s1600-h/chrysanthemums+005.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 300px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SSk79sfZoDI/AAAAAAAAAfA/1WOrLpW5JdE/s400/chrysanthemums+005.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5271810769914798130" border="0" /></a><span style="font-weight: bold;">Ίσως να μην ξέρατε ότι:</span><br /><ul><li> καλλιεργήθηκαν αρχικά στην Κίνα ως βότανο από το 15ο αι. π.Χ.<br /></li><li>εισήχθη στην Ιαπωνία τον 8ο αι. μ.Χ. κι ο αυτοκράτορας το υιοθέτησε ως την επίσημη σφραγίδα του<br /></li><li>το φεστιβάλ χαράς στην Ιαπωνία γιορτάζει αυτό το λουλούδι</li><li>στην Ευρώπη εισήχθη τον 17ο αι. μ.Χ.</li><li>σε μερικά μέρη της Ασίας χρησιμοποιείται για να φτιαχτεί ένα γλυκό ποτό που ονομάζεται "τσάι από χρυσάνθεμα" και λέγεται ότι έχει θεραπευτικές ιδιότητες (χρησιμοποιείται κυρίως για τη γρίπη !)<br /></li></ul><div style="text-align: left;">Ελπίζω να έχετε μια υπέροχη Κυριακή! Α, και μην ανησυχείτε για τη Δευτέρα. Απολαύστε τη σημερινή μέρα!<br /><br /><div style="text-align: center;">ΑΜΕΛΟΔΗΜΗΤΡΑ<br /><br /></div></div><br /></div>Dimitra Andritsiouhttp://www.blogger.com/profile/08347920186797690707noreply@blogger.com14tag:blogger.com,1999:blog-1484550109015318007.post-88947469493202007872008-11-15T11:17:00.005+02:002008-11-15T14:12:33.668+02:00Μια ταινία ~ χίλια συναισθήματα Μέρος 6ο<div style="text-align: center;"><span style=";font-family:trebuchet ms;font-size:100%;" ><span style="font-style: italic;">Επαναφέρω τη σειρά αναρτήσεων για τις αγαπημένες μου ταινίες. Θυμίζω στους παλλιούς/Εξηγώ στους καινούργιους αναγνώστες ότι περιγράφω ταινίες που</span></span><span style=";font-family:trebuchet ms;font-size:100%;" ><span style="font-style: italic;"> έχω αγαπήσει. Μπορεί να είναι πρόσφατες ή και μερικών (ως και αρκετών, θα έλεγα) χρόνων πίσω.</span></span><br /></div><div style="text-align: center;"><br /><a href="http://www.glitter-graphics.com/"><img src="http://dl3.glitter-graphics.net/pub/1682/1682763o7bg0wr6lz.gif" width="494" border="0" height="40" /></a><br /><br />Χθες το βράδυ, η ανάρτηση με τίτλο <a href="http://elenidafnidi.psichogios.gr/2008/11/blog-post.html">Κλαψ-Λυγμ</a> μιας καινούριας φίλης εδώ στο blogger μου θύμισε τις 3 ταινίες στις οποίες έχω κλάψει πολύ (πάαααααααρα πολύ) και έτσι αποφάσισα να αναφέρω μία από αυτές. Ταινία του περσινού χειμώνα που αδικήθηκε πολύ στα Όσκαρ - δεν είναι η πρώτη φορά βέβαια που αδικούνται ταινίες στα Όσκαρ - που τη βρήκα υπέροχη!<br />ΠΡΟΣΟΧΗ! Επειδή έκλαψα δε σημαίνει ότι είναι μελό! Κάθε άλλο. Είναι μια όμορφη ταινία γεμάτη αισιοδοξία (εγώ απλά επηρεάστηκα γιατί έχει να κάνει με την με μία από τις αδυναμίες μου). Και ο τίτλος αυτής:<br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:180%;" >AUGUST RUSH</span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SR6yrLAtiVI/AAAAAAAAAcY/0lVVJSzoaWE/s1600-h/august_rush.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 270px; height: 400px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SR6yrLAtiVI/AAAAAAAAAcY/0lVVJSzoaWE/s400/august_rush.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5268845068829952338" border="0" /></a>Σκηνοθεσία: Kirsten Sheridan (ναι, γυναίκα είναι)<br />Σενάριο: Nick Castle & James V. Hart<br />και συγγραφείς: Paul Castro & Nick Castle<br />Ηθοποιοί:<br />Εvan Taylor - August Rush: Freddie Highmore<br />Το καταπληκτικό πιτσιρίκι με τα πονεμένα ματάκια (γεννημένος ηθοποιός!) που γνωρίσαμε στο Finding Neverland και μάθαμε καλά στο Charlie & the chocolate factory.<br />Lyla Novacek(η μαμά): Keri Russell<br />Louis Connelly(ο μπαμπάς): Jonathan Rhys Meyers<br />Maxwell "Wizard" Wallace: Robin Williams (σε ασυνήθιστο ρόλο)<br />Richard Jeffries: Terrence Howard<br />και πολλοί άλλοι...<br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SR63xCemqYI/AAAAAAAAAco/8lmTJUzJnHg/s1600-h/augustrush-1.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 266px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SR63xCemqYI/AAAAAAAAAco/8lmTJUzJnHg/s400/augustrush-1.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5268850667176765826" border="0" /></a>Πλοκή:<br />Η ιστορία ενός χαρισματικού Ιρλανδού τραγουδιστή ροκ μπάντας (Rhys Meyers) και μιας νεαρής τσελίστριας (Russell) οι οποίοι συναντιούνται ένα μαγικό βράδυ στη ταράτσα ενός κτιρίου στην πλατεία Washington της Νέας Υόρκης. Χωρίς να το θέλουν οι ίδιοι οι δρόμοι τους χωρίζουν αφήνοντας πίσω τους ένα βρέφος, τον Evan ή August (Highmore) που μένει ορφανό. Η μοίρα τα φέρνει έτσι ώστε κανείς απ' τους δυο να μην ξέρουν για αυτό το παιδί αφού ο πατέρας της τσελίστριας της λέει ψέμματα ότι γεννήθηκε νεκρό. Έτσι, 11 χρόνια μετά, ο August αρχίζει την αναζήτηση αφού το σκάσει από το ορφανοτροφείο που ζούσε ως τότε. Με μόνο εφόδιο και σύμμαχο τη μουσική, θα προσπαθήσει να βρει τους γονείς του. Θα τα καταφέρει άραγε;<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SR63w2e2txI/AAAAAAAAAcg/BSJ0PmycHp4/s1600-h/August.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 292px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SR63w2e2txI/AAAAAAAAAcg/BSJ0PmycHp4/s400/August.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5268850663956592402" border="0" /></a>Η ταινία είναι μεν δραματική αλλά με στοιχεία παραμυθιού (ξέρετε, αυτά που αρέσουν σε μένα). Με συνεπήρε από την πρώτη σκηνή όταν η φωνή του August λέει: "<span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">Η μουσική είναι παντού γύρω σου. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να την ακούσεις</span></span>" καθώς και: "<span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">Πιστεύω στη μουσική με τον τρόπο που κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν στα παραμύθια</span></span>". Αυτό ήταν! Άρχισα τα κλαψ - λύγμ και δεν τελείωσα παρά μόνο όταν η ταινία τελείωσε (τι να κάνω η καημένη που η μουσική είναι μεγάλη αγάπη μου;) Αυτή η ταινία, το θέμα της, δηλαδή, αλλά και ο τρόπος που οι ηθοποιοί απέδωσαν τους ρόλους τους με συγκίνησε βαθύτατα. Λίγες ταινίες όπως προανέφερα με έχουν συγκινήσει τόσο.<br /><br />Αν δεν την έχετε δει, μην τη χάσετε! Αν αγαπάτε τη μουσική θα αγαπήσετε και την ταινία. Αν δεν αγαπάτε τη μουσική, δείτε την! Θα σας κάνει να αντιληφθείτε τι χάνατε τόσα χρόνια.<br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SR63xXuaYMI/AAAAAAAAAcw/W4UhOrmjxi4/s1600-h/august_rush02.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 256px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SR63xXuaYMI/AAAAAAAAAcw/W4UhOrmjxi4/s400/august_rush02.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5268850672880214210" border="0" /></a>Περιττό να πω ότι η μουσική της ταινίας είναι φανταστική!<br /><object width="425" height="349"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/2We72mSivhc&hl=en&fs=1&rel=0&color1=0xe1600f&color2=0xfebd01&border=1"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/2We72mSivhc&hl=en&fs=1&rel=0&color1=0xe1600f&color2=0xfebd01&border=1" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="425" height="349"></embed></object><br />Καλό Σαββατοκύριακο!<br /></div>Dimitra Andritsiouhttp://www.blogger.com/profile/08347920186797690707noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-1484550109015318007.post-8238265484112935932008-11-13T14:04:00.007+02:002008-11-13T14:29:54.892+02:00Γκρίνια, γκρίνια, γκρίνια...<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SRwdu_bUa7I/AAAAAAAAAbo/0_bioRuxs9Y/s1600-h/multitasking.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 286px; height: 317px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SRwdu_bUa7I/AAAAAAAAAbo/0_bioRuxs9Y/s400/multitasking.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5268118357253843890" border="0" /></a><br /><div style="text-align: center;"><span style="font-size:180%;"><span style="font-family:times new roman;">ΥΠΟΤΙΤΛΟΣ:</span> <span style="font-weight: bold;">Multitasking</span></span><br /></div><span style="font-weight: bold;font-size:180%;" >Τ</span>ι ήθελα και είπα ότι τώρα που έχω ίντερνετ θα τα λέμε; Τρομάρα μου! Που να βρώ τον χρόνο; Ανάμεσα σε μαθήματα, σεμινάρια, διάβασμα, διορθώσεις, το συντονισμό σεμιναρίων μεθοδολογίας που θα ξεκινήσουν σύντομα που να βρω χρόνο για προσωπική ζωή πόσο μάλλον για blogging;<br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:180%;" >Α</span>νάθεμα, αν μέσα σε 24 ώρες προλαβαίνω να κοιμηθώ. Έχω καταντήσει ζόμπι! Ας είναι καλά η μανούλα μου που μου φέρνει και κανένα πιάτο φαγητό γιατί αλλιώς θα λιμοκτονούσα.<br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:180%;" >Θ</span>α μου πεις, καλά να πάθω! Τι τα ήθελα τα σεμινάρια και την ευθύνη του συντονισμού; Έλα, όμως, που τα άτιμα σεμινάρια χρειάζονται. "Που πας χωρίς εφόδια;" όπως θα έλεγε μια φίλη μου. Κι ας όψεται η φιλοτιμία μου που προσφέρθηκα να συντονίσω το σεμινάριο μεθοδολογίας.<br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:180%;" >Π</span>άρ' τα τώρα, Δημητρούλα, και μη μιλάς!<br /><br /><div style="text-align: center;">ΑΜΕΛΟΔΗΜΗΤΡΑ<br /><br /><div style="text-align: left;"><span style="font-size:85%;"><br />Υ.Γ. Τα είπα και ξεθύμανα! Χαχαχά!</span><br /></div></div>Dimitra Andritsiouhttp://www.blogger.com/profile/08347920186797690707noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-1484550109015318007.post-74279192698628215562008-11-04T11:54:00.004+02:002008-11-04T12:25:09.660+02:00Ααααα... δεν αντέχω!<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SRAi8Z6CgSI/AAAAAAAAAa4/OxVjrQ1kqSI/s1600-h/6a00d8341c724053ef00e550a943328834-800wi.jpg"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer; width: 294px; height: 320px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SRAi8Z6CgSI/AAAAAAAAAa4/OxVjrQ1kqSI/s320/6a00d8341c724053ef00e550a943328834-800wi.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5264746385537925410" border="0" /></a><br />Δεν αντέχω, σας λέω, δεν αντέχω!<br /><br />Δεν αντέχω άλλο πια να με πιάνουν κορόιδο! Ποιος με πιάνει κορόιδο, ρωτάτε; Ρωτήστε καλύτερα ποιος πιάνει κορόιδο τους Λαρισαίους γενικά!<br /><br />Να απαντήσω; Να το πάρει ο Πηνειός; Ε, λοιπόν, θα σας πω! Ο Δήμος Λαρισαίων! Πιο συγκεκριμένα η Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης και Αποχέτευσης Λάρισας μας πιάνει τον κ*** χρόοοονια τώρα.<br /><br />Μην ρωτάτε γιατί <span style="font-weight: bold;">τώρα </span>με ενοχλεί. Πάντα με ενοχλεί αλλά τώρα που τα πράγματα γίνονται πιο δύσκολα... που όλος ο πλανήτης αντιμετωπίζει εκτός των άλλων και οικονομική κρίση θα'πρεπε να πάψουν να μας χρεώνουν με <span style="font-weight: bold; color: rgb(255, 102, 102);">20 κυβικά νερού</span> ξοδέψουμε δεν τα ξοδέψουμε!<br /><br />Εγώ, η καημένη, ενεργή οικολόγος, τρομάρα μου, προσέχω να μην αφήνω βρύσες να τρέχουν, καζανάκια να στάζουν και γενικά ξοδεύω το νερό με οικονομία. Ποτέ δεν έχω καταναλώσει πάνω από 5 κυβικά το δίμηνο. Συνήθως ξοδεύω γύρω στα 3.<br /><br />Αντί, λοιπόν, ο δήμος να επιβραβεύει αυτούς που προσπαθούν να μην κάνουν σπατάλες στο νερό, που μην κοροϊδευόμαστε θα λέμε το νερό νεράκι σε λίγο, πάει και τους χρεώνει 20 κυβικά με το έτσι θέλω.<br /><br />Ειλικρινά, σας μιλάω, πολλές φορές μου ήρθε ν' αφήσω τη βρύση να τρέχει. Τουλάχιστον αφού τα πληρώνω ας τα ξοδεύω. Αν δεν ήταν αυτή η άτιμη η οικολογική μου συνείδηση ίσως να το είχα κάνει. Δεν μπορώ όμως. Δεν μπορώ. Και σίγουρα υπάρχουν κι άλλοι σαν και μένα. Ξέρω, επίσης, ότι σε άλλες πόλεις δεν ισχύει αυτό το σύστημα. Ό,τι καταναλώνουν, πληρώνουν. Εδώ γιατί έτσι; Μάλλον είμαστε πιο κορόιδα.<br /><br /><span style="font-size:180%;">Κύριοι "υπεύθυνοι" της ΔΕΥΑΛ ή του Δήμου Λαρισαίων με ακούτε;</span><br /><br />Κάντε κάτι αντί να κάθεστε και να τα ξ...<br /><br />Μετα τιμής,<br />ΑμελοδήμητραDimitra Andritsiouhttp://www.blogger.com/profile/08347920186797690707noreply@blogger.com18tag:blogger.com,1999:blog-1484550109015318007.post-49272452097018743642008-11-01T21:30:00.006+02:002008-11-01T22:19:23.000+02:00Ε ε επέστρεψε!Να 'μαι, λοιπόν! Σας ξανάρθα!<br /><br />Ε, άργησα λιγάκι, αλλά... <span style="font-style: italic;">το καλό πράμα αργεί να γένει</span> λέει ο λαός. Ας όψεται η οξ' από 'δώ (βλέπε Forthnet) που με ταλαιπώρησε ένα μήνα και μισό - όπως λέμε ένα ζώο και μισό - <span style="font-weight: bold;">αλλά</span> να'μαι τώρα εδώ! Δυνατή και έτοιμη για όλα.. γκμχ, γκμχ.. δηλαδή, σχεδόν για όλα. Μην παίρνετε αέρα!<br /><br />Ξέρω πως δεν βγάζω και πολύ νόημα τώρα, αλλά τι ειρμό να έχουν αυτά που λέω η καημένη αφού είμαι κουρέλι μετά από τεσσάρων ημερών πρωινά σεμινάρια και απογευματινά μαθήματα; Ζωντανή-νεκρή, ζόμπι ένα πράμα.<br /><br />Γι΄αυτό, εξκιουζεμουά, αλλά θα είμαι καλύτερα αύριο... νομίζω! Ευελπιστώ!<br /><br />Επέστρεψα, το λεπόν, και θα τα λέμε... Θεού θέλοντος και Φορθνέτ επιτρέποντος!<br /><br /><div style="text-align: center;">(Α)ΜΕΛΟΔΗΜΗΤΡΑ<br /><br /></div><div style="text-align: center;">~***~<br /><br /></div>ΥΓ: η προηγούμενη ανάρτηση δεν φαίνεται σε όλους. Μάλλον είναι θέμα explorer δικού σας και γραμματοσειράς που χρησιμοποιώ. Θα το φροντίσω.Dimitra Andritsiouhttp://www.blogger.com/profile/08347920186797690707noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-1484550109015318007.post-61425812865808386052008-09-28T12:34:00.006+03:002008-11-14T13:18:25.031+02:00Καρότο, αυγό ή κόκκος καφέ;<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SR1dnFU70ZI/AAAAAAAAAbw/C8SQ32EXezM/s1600-h/carrots.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 295px; height: 200px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SR1dnFU70ZI/AAAAAAAAAbw/C8SQ32EXezM/s400/carrots.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5268470065119613330" border="0" /></a><br /><span style="font-weight: bold;font-size:180%;" >Μ</span>ια νεαρή γυναίκα πήγε στη μητέρα της και της μίλησε για τη ζωή της και πως τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα για εκείνη.<br /><br /><div style="text-align: left;"><span style="font-weight: bold;font-size:180%;" >Δ</span>εν ήξερε πως να βελτιώσει την κατάσταση και ήθελε να εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια, να τα παρατήσει. Είχε κουραστεί να προσπαθεί και να παλεύει. Της φαινόταν πως μόλις λυνόταν ένα πρόβλημα, ένα άλλο καινούριο προέκυπτε.</div><br /><span style="font-weight: bold;font-size:180%;" >Η</span> μητέρα της, λοιπόν, την πήγε στην κουζίνα. Γέμισε τρία δοχεία με νερό και έβαλε το κάθε ένα σε δυνατή φωτιά. Γρήγορα το νερό στα δοχεία άρχισε να βράζει.<br /><span style="font-weight: bold;font-size:180%;" ><br />Σ</span>το πρώτο δοχείο έβαλε καρότα, στο δεύτερο αυγά και στο τελευταίο έβαλε κόκκους καφέ. Τα άφησε λίγο να βράσουν χωρίς να πει ούτε μία λέξη.<br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:180%;" >Μ</span>ετά από λίγη ώρα έκλεισε τα μάτια της κουζίνας. Έβγαλε τα καρότα έξω απ' το νερό και τα έβαλε σ'ένα μπολ. Έβγαλε τα αυγά και τα έβαλε σε ένα άλλο μπολ. Μετά τράβηξε τον καφέ απ' τη φωτιά και τον έβαλε σε ένα φλυτζάνι.<br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:180%;" >Γ</span>υρνώντας στην κόρη της τη ρώτησε:<br />- Πες μου τι βλέπεις;<br />- Καρότα, αυγά και καφέ!<br />απάντησε η κόρη.<br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:180%;" >Η</span> μητέρα της την τράβηξε πιο κοντά και της ζήτησε ν' αγγίξει τα καρότα. Το έκανε και παρατήρησε ότι ήταν μαλακά. Μετά η μητέρα ζήτησε απ' την κόρη της να πάρει ένα αυγό και να το σπάσει. Αφού το ξεφλούδισε προσεκτικά, παρατήρησε πως το αυγό ήταν σφιχτό. Στο τέλος η μητέρα ζήτησε απ' την κόρη της να πιεί μια γουλιά καφέ... Η κόρη χαμογέλασε καθώς μύριζε το πλούσιο άρωμά του. Μετά ρώτησε:<br />- Τι σημαίνουν όλα αυτά, μητέρα;<br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:180%;" >Η</span> μητέρα τής εξήγησε ότι το καθένα από αυτά τα διαφορετικά αντικείμενα είχει αντιμετωπίσει τις ίδιες συνθήκες, δηλαδή, το βραστό νερό. Το κάθε ένα, όμως, αντέδρασε διαφορετικά.<br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:180%;" >Τ</span>ο <span style="font-weight: bold;">καρότο</span> αρχικά μπήκε στο νερό δυνατό και σκληρό. Εντούτοις, εφόσον τοποθετήθηκε στο βραστό νερό, μαλάκωσε κι έγινε αδύναμο. Το <span style="font-weight: bold;">αυγό</span> ήταν εύθραυστο. Το λεπτό εξωτερικό του περίβλημα προστάτευε το υγρό εσωτερικό του, αλλά μετά την τοποθέτηση στο βραστό νερό, το εσωτερικό του σκλήρυνε.<br /><br /><span style="font-weight: bold;font-size:180%;" >Ό</span>μως, οι <span style="font-weight: bold;">κόκκοι του καφέ</span> ήταν μοναδικοί. Μετά την τοποθέτησή τους στο βραστό νερό, άλλαξαν το νερό!<br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SR1dnEwZzJI/AAAAAAAAAb4/Z-yqbguhOxg/s1600-h/egg.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 298px; height: 232px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SR1dnEwZzJI/AAAAAAAAAb4/Z-yqbguhOxg/s400/egg.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5268470064966388882" border="0" /></a><div style="text-align: center;"><div style="text-align: left;">Αυτή η ιστορία έφτασε σε μένα με e-mail από μια φίλη. Το διάβασα κι άρχισα ν' αναρωτιέμαι τι απ' όλα αυτά είμαι εγώ... καρότο, αυγό ή κόκκος καφέ;<br /><br />Η ιδέα να είσαι σαν τον καφέ, δηλαδή να μπορείς ν' αλλάξεις το 'νερό' σε δύσκολες καταστάσεις, είναι εξαιρετική. Να μη σκληραίνεις αλλά ούτε οι δυσκολίες να σε μαλακώνουν, να σε λυγίζουν. Να αλλάζεις εσύ τις καταστάσεις κι όχι αυτές εσένα...<br /><br />Μακάρι να ήμουν κόκκος καφέ!<br /><br />Εσείς; Τι είστε; Τι θα θέλατε να είστε;<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SR1eIXAHB3I/AAAAAAAAAcI/l8_fCHZ5CRI/s1600-h/coffee-beans-4.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 319px; height: 239px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_SXRMJcvWy7s/SR1eIXAHB3I/AAAAAAAAAcI/l8_fCHZ5CRI/s320/coffee-beans-4.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5268470636799788914" border="0" /></a><div style="text-align: center;"> ΑΜΕΛΟΔΗΜΗΤΡΑ<br /></div></div></div>Dimitra Andritsiouhttp://www.blogger.com/profile/08347920186797690707noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-1484550109015318007.post-73530698077059340862008-09-10T11:16:00.003+03:002008-09-10T11:20:34.529+03:00~Επιστρέφω σύντομα κοντά σας~Γειά και χαρά, φίλοι.. αλλά και περαστικοί!<br /><br />Ξέρω ότι λείπω από το μπλογκόσπιτό μου καιρό, αλλά θα επιστρέψω σύντομα. Υπήρξαν κάποια προβλήματα και δεν είχα και το πιο τέλειο καλοκαίρι αλλά τώρα όλα πάνε καλά. Μετακομίζω και σύντομα θα έχω γρήγορο ίντερνετ για να τα λέμε.<br /><br />Μου λείψατε!<br /><br />Σας φιλώ,<br />Δήμητρα~AmelieDimitra Andritsiouhttp://www.blogger.com/profile/08347920186797690707noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-1484550109015318007.post-30177955713356263222008-07-25T22:25:00.007+03:002008-07-26T12:52:13.254+03:00Ωδή στη θάλασσα<span style="color: rgb(51, 204, 255);font-size:180%;" ><span style="font-family:courier new;">Θάλασσα...</span></span><br /><br /><div style="text-align: center;"><div style="text-align: right;"><span style="color: rgb(51, 102, 255);font-size:180%;" ><span style="font-family:courier new;">Απέραντο γαλάζιο...</span></span><br /></div><br /><div style="text-align: center;"><span style="font-size:180%;"><span style="font-family:courier new;"><span style="color: rgb(51, 51, 255);">Μ</span><span style="color: rgb(204, 255, 255);">α</span><span style="color: rgb(0, 204, 204);">γ</span><span style="color: rgb(102, 204, 204);">ε</span><span style="color: rgb(0, 0, 153);">ί</span><span style="color: rgb(153, 153, 255);">α</span><span style="color: rgb(51, 51, 255);">.</span><span style="color: rgb(51, 255, 255);">.</span><span style="color: rgb(153, 153, 255);">.</span></span></span><br /><br /><br /><div style="text-align: left;">Θάλασσα! Αγαπημένο κομμάτι της ζωής μου. Μικρό κοριτσάκι, σαν ήμουν, ανυπομονούσα να έρθει το καλοκαίρι για να βρεθώ κοντά της, να κολυμπήσω, να παίξω με το νερό, να ρίξω το βλέμμα μου μέχρι εκεί που δεν πάει άλλο, πέρα στον ορίζοντα εκεί που ο ουρανός φιλάει τη θάλασσα... κι απορίες για το πως ήταν εκεί...<br /><br />Την πρώτη, όμως, φορά που έβλεπα τη θάλασσα κάθε καλοκαίρι, δεν μπορούσα να την πλησιάσω. Την κοίταζα με δέος από μακρυά. Έβλεπα τα κύματα να σκάνε τεράστια στην ακτή και ξεροκατάπινα. Θαύμαζα τη δύναμή της και φοβόμουν ότι αν κολυμπήσω θα με κατάπιναν τα κύματα ή ακόμα χειρότερα θα κατέληγα στο στομάχι κάποιου τεράστιου κήτους, σαν τον Πινόκιο ένα πράμα!<br /><br />Σιγά-σιγά την προσέγγιζα, υποσχόμενη να είμαι καλή μαζί της και κάνοντας νοερές θυσίες για να την εξευμενίσω... Με δεχόταν στην αγκαλιά της, γινόμασταν φίλες και περνούσε το καλοκαίρι με μακροβούτια και παιχνίδι.<br /><br />Μετά ερχόταν ο Σεπτέμβρης...<br /><div style="text-align: center;"><span style=";font-family:verdana;font-size:180%;" ></span><br /></div><div style="text-align: center;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://bp1.blogger.com/_SXRMJcvWy7s/SIo6NYTILlI/AAAAAAAAATU/tC0bXI6uzR0/s1600-h/Rough+sea.JPG"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="http://bp1.blogger.com/_SXRMJcvWy7s/SIo6NYTILlI/AAAAAAAAATU/tC0bXI6uzR0/s400/Rough+sea.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5227054319052271186" border="0" /></a><br /></div><div style="text-align: center;">Χρόνια μετά, ενήλικη πια, είδα την ταινία Ιl Postino και για πρώτη φορά άκουσα το υπέροχο ποίημα του Pablo Neruda:<br /><br /><span style="color: rgb(102, 102, 204);font-size:180%;" ><span style="font-family:courier new;">Ωδή στη θάλασσα</span></span><span style="color: rgb(102, 102, 204);font-size:180%;" ><span style="font-family:courier new;">/Οde to the sea<br /></span></span>Εδώ τριγύρω απ' το νησί<br />η θάλασσα<br />τι θάλασσα!<br />Ξεχειλίζει από μόνητης<br />κάθε στιγμή<br />λέει ναι, λέει όχι,<br />λέει όχι, όχι και όχι<br />λέει ναι μες στα γαλάζια<br />μες στον αφρό της, μεσά στον καλπασμό της<br />λέει όχι και όχι.<br />Δε μπορεί να μείνει γαλήνια,<br />ξαναλέει:<span style="font-style: italic; font-weight: bold;"> είμαι η θάλασσα</span><br />χτυπώντας πάνω σε μια πέτρα<br />χωρίς να κατορθώνει να την πείσει,<br />τότε<br />με τις εφτά πράσινες γλώσσες<br />εφτά πράσινων σκυλιών,<br />εφτά πράσινων τίγρεων,<br />εφτά πράσινων θαλασσών,<br />τη διατρέχει, την αγκαλιάζει,<br />τη διαποτίζει<br />και χτυπάει το στήθος της<br />ξαναλέοντας τ' όνομά της.<br /><br />Ω θάλασσα, έτσι ονομάζεσαι,<br />ω σύντροφε ωκεανέ,<br />μη χάνεις το χρόνο και το νερό,<br />μην αναταράζεσαι τόσο,<br />βοήθησέ μας.<br />Ψαράδες είμαστε,<br />άνθρωποι του γιαλού, πεινούμε και κρυώνουμε,<br />είσαι ο εχθρός μας,<br />μη τόσο δυνατά χτυπάς,<br />μη φωνάζεις έτσι,<br />την πράσινη άνοιξε κασετίνα σου,<br />κι απόθεσε μέσα στα χέρια<br />όλων μας,<br />το ασημένιο δώρο σου:<br />το ψάρι το καθημερινό...<br /><br /><br />Here surrounding the island,<br />There's sea.<br />But what sea!<br />It's always overflowing.<br />Says yes,<br />Then no,<br />Then no again,<br />And no,<br />Says yes<br />In blue<br />In sea spray<br />Raging,<br />Says no<br />And no again.<br />It can't be still.<br /><p>It stammers<br />My name is sea.</p> <p>It slaps the rocks<br />And when they aren't convinced,<br />Strokes them<br />And soaks them<br />And smothers them with kisses.</p> <p>With seven green tongues<br />Of seven green dogs<br />Or seven green tigers<br />Or seven green seas,<br />Beating its chest,<br />Stammering its name,</p> <p>Oh Sea,<br />This is your name.<br />Oh comrade ocean,<br />Don't waste time<br />Or water<br />Getting so upset<br />Help us instead.<br />We are meager fishermen,<br />Men from the shore<br />Who are hungry and cold<br />And you're our foe.<br />Don't beat so hard,<br />Don't shout so loud,<br />Open your green coffers,<br />Place gifts of silver in our hands.<br />Give us this day our daily fish...</p>Ένιωσα όλα αυτά τα συναισθήματα που ξέχασα όταν άφησα πίσω μου την παιδική μου ηλικία και χάρηκα τόσο πολύ!<br /><object height="349" width="425"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/jvleVTMXYMA&hl=en&fs=1&rel=0&color1=0x006699&color2=0x54abd6&border=1"><param name="allowFullScreen" value="true"><embed src="http://www.youtube.com/v/jvleVTMXYMA&hl=en&fs=1&rel=0&color1=0x006699&color2=0x54abd6&border=1" type="application/x-shockwave-flash" allowfullscreen="true" height="349" width="425"></embed></object><br /><object height="349" width="425"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/mA4l13qHNmY&hl=en&fs=1&rel=0&color1=0x006699&color2=0x54abd6&border=1"><param name="allowFullScreen" value="true"><embed src="http://www.youtube.com/v/mA4l13qHNmY&hl=en&fs=1&rel=0&color1=0x006699&color2=0x54abd6&border=1" type="application/x-shockwave-flash" allowfullscreen="true" height="349" width="425"></embed></object><br /><div style="text-align: left;">Σας φιλώ,<br />Amεliε*Dήmηtρa<br /></div><br /></div></div></div></div>Dimitra Andritsiouhttp://www.blogger.com/profile/08347920186797690707noreply@blogger.com23tag:blogger.com,1999:blog-1484550109015318007.post-16599640969036612242008-07-18T21:02:00.002+03:002008-07-18T22:17:47.970+03:00Κ.I.S.S.<span style="font-family: trebuchet ms;"><span style="font-weight: bold;font-size:180%;" >K</span>eep</span><br /><br /><span style="font-family: trebuchet ms;"><span style="font-weight: bold;font-size:180%;" >I</span>t</span><br /><br /><span style="font-family: trebuchet ms;"><span style="font-weight: bold;font-size:180%;" >S</span>imple,</span><br /><br /><span style="font-family: trebuchet ms;"><span style="font-weight: bold;font-size:180%;" >S</span>tupid!</span><br /><br /><span style="font-family: trebuchet ms;">Λόγια και νοήματα με τα οποία πρέπει να ζούμε. Ζούμε σε μια πολύπλοκη εποχή με πολύπλοκους ανθρώπους παίρνοντας πολύπλοκες αποφάσεις για πολύπλοκα θέματα. Όλα είναι ιδιαιτέρως σύνθετα κι όμως όλες οι μεγάλες αποφάσεις που πήρα και μου άλλαξαν τη ζωή είχαν έρθει από εκείνο το ήσυχο, απλό κομμάτι της καρδιάς μου.</span><br /><span style="font-family: trebuchet ms;">Νομίζω, και είμαι σίγουρη ότι δεν είμαι η μόνη που έχω την ίδια γνώμη, ότι γενικά σκεπτόμαστε υπερβολικά. Έχω την άποψη πως κάνουμε τα εύκολα δύσκολα επειδή έχουμε χάσει την εμπιστοσύνη στον εαυτό μας. Λέμε: <span style="font-style: italic;">"Δε μπορεί να είναι τόσο εύκολο"</span> και τα περιπλέκουμε όλα. Εγώ, προσωπικά, μπορώ να τα κάνω όλα τόσο δύσκολα όσο δεν γίνεται να το φανταστεί κανείς.<br />Παράξενο, δεν είναι;<br />Παράξενο που προτιμούμε να περιπλέκουμε τα πράγματα αντί να εμπιστευόμαστε αυτή τη φωνούλα βαθειά μέσα μας...<br />Παράξενο να είναι τόσο δύσκολο να εμπιστευτούμε τον εαυτό μας...<br /><br />Ο Ντοστογιέφσκι, αν δεν κάνω λάθος, είχε πεί το εξής: <span style="font-style: italic; font-weight: bold;">"Μόνο η καρδιά ξέρει πως να βρίσκει αυτό που είναι πραγματικά πολύτιμο."</span> Ένας σοφός που τον 19 αιώνα έλεγε αυτό που προσπαθώ συνεχώς να υπενθυμίζω στον εαυτό μου τώρα...<br /><br /><span style="font-size:180%;"><span style="font-family: trebuchet ms;">Κ.I.S.S. </span></span></span><span style="font-family: trebuchet ms;">λοιπόν!<br /><br />Χαιρετώ σας και φιλώ σας!<br />Δήμητρα*Amelie<br /></span>Dimitra Andritsiouhttp://www.blogger.com/profile/08347920186797690707noreply@blogger.com8